Od Faereb'a

Szedłem z zamkniętymi oczami, nucąc jakąś tylko mi znaną melodie. Ta ciągła wędrówka mnie męczy... Dlaczego nie mogę znaleźć jakiejś watahy, która by mnie przyjęła...? Usiadłem na brzegu ogromnego, lazurowego jeziora. Widok był wprost oszałamiający! Ptaki śpiewają, wietrzyk tworzy melodie wraz z akompaniamentem lekkich fal na wodzie. Ach! Mógłbym leżeć tutaj całą wieczność! Wsłuchałem się w szum liści i zamknąłem oczy. Słońce delikatnie padało na mnie poprzez dziury spowodowane brakiem liści w niektórych miejscach korony drzew. Już prawie zasypiałem, kiedy nagle usłyszałem trzaski łamanych gałęzi. Instynktownie podniosłem się, zrobiłem mine w stylu " Jeśli chcesz żyć, nie podchodź!" i ruszyłem w stronę z której wydobył się dźwięk. Stanąłem jak wryty, gdy ujrzałem pewną wilczyce, która przy okazji była całkiem całkiem, zaklinowaną między korzeniami. Podszedłem do niej i z szelmowskim uśmiechem zapytałem:
- Co taka piękna pani robi sama w takim mrocznym, ponurym, strasznym miejscu? - zdziwienie miała wymalowane na pyszczku, a pod wpływem jej badawczego spojrzenia dodałem - No nie patrz tak na mnie tymi pięknymi oczkami, bo się zarumienię. - podałem jej łapę, czekając na jej reakcje.

《Jakaś wadera?》

Uwaga! Uwaga!

Mamy nową stronkę! Co trzeba zrobić by się na nią dostać? Wystarczy na emailu napisać do nas wiadomość o znaczeniu ,,Zaczynamy,, bez tekstu w środku i poczekać aż odpiszemy. Nie zadawać pytań! Po skończeniu otrzymujecie link!  Zapraszam wyłącznie wilki!
Zaczynajmy!!!
Po skończeniu i otrzymaniu linku wilk dostaje 10 łapek oraz nowego przyjaciela!

Adoptujesz mnie?

Właściciele Hioshi i Shani zrezygnowali! Wilki są teraz możliwe do adoptowania. Więcej w zakładce. Właściciele wiedzą o tym iż ich wilki zostały dodane do adopcji!
Niech im los sprzyja.

Od Shadow

Wyruszyłam na polowanie przywołując Midning.
-Jest gdzieś jedzenie? Wyczuwasz coś?
-Nie, ale czuje nie znany nam zapach...
-Co!? Wezmą mi moją zdobycz!
-Ale Shadow! - Nie słuchałam jej bo już biegłam wywalczyć moje jedzenie.
Rzuciłam się wściekle do przodu by ochronić posiłek...
Nie zauważyłam że podłoże jest bardzo śliskie i nie dałam rady wyhamować więc wpadłam na czarno-fioletową waderę.
-To moja zwierzyna - warknęłam wściekle, wilczyca tylko na mnie spojrzała i chyba wyczuła moją chęć przeniesienia się do Duat.
-Zostań.

Nowy członek watahy!!!!!

Imię----Faereb
Pseudonim----Fab
Wiek----7 lat
Płeć----Basior

Nowy członek watahy!!!!!

Imię----Shadow
Pseudonim----Shad
Wiek----3 lata
Płeć----Wadera

Nowy członek watahy!!!!!

Imię----Laila
Pseudonim----Śnieżna
Wiek----4 lata
Płeć----Wadera

Od Nali

Jacob zaczynał mnie wnerwiać swoją uprzejmością, wolałam go gdy był sobą, ponurym, skrytym, kochanym wilkiem, a nie miłym (za miłym) wilkiem.
Postanowiłam nie siedzieć w jaskini tylko wybrać się do lasu, tam mogłam być sobą...
..........................................................................................................
15 min później
Zaczełam się bać, nie znałam tego miejsca, zgubiłam się... Nagle usłyszałam kroki. Szybko wtopiłam się w przestrzeń. Bałam się, kroki były coraz głośniejsze...
- NALA !!!!, NALA!!! - Rudy tak to był mój Rudy.
- Jacob tu jestem! - odpowiedziałam mu, oraz zmieniłam szybko wygląd.
- Gdzieś ty się podziewała, wracajmy do watahy -  Jacob nie czekał aż mu odpowiem, ruszył biegiem nie czekając na nic. Ruszyłam za nim, miałam nadzieje że zna drogę powrotną. Jednak się myliłam ....
CDN

Od Talii do Looka

-A ty ją kochałeś? -zapytałam z niepewnością jak ja nie rozumiem miłości!! I jak ona umarła!! Co sie stało z watahą!?  Mam tyle pytań ale przecież nie wypada o coś takiego pytać pytać jeszcze w jej obecności.
-Nie wiem.  Nie na pewno nie. Powiedz mi ile ty masz pytań? -czyta mi e myślach czy co?!
-Oj dużo.
-To dawaj -był bardzo pewny siebie
-Okej. Co sie spało z watahą? -byłam niepewna tego co mówię
-Dalej funkcjonuję.
-Jak z niej odeszłeś? -nabierałam pewności
-No cóż, któregoś dnia gdy był jej pogrzeb. Wykonałem sie niepostrzeżenie. Wszystko poszło gładko bo wszyscy byli zajęci.
-Co znaczy że unikałeś jej tylko w tedy gdy było to możliwe?
-No wiesz w lasach czy nad jekąś rzeką. Ale na przykład na wilczych spotkaniach musiałem ją widywać.
-Coś miałam się jeszcze pytać ... A!  Czy gdybyś miał wybór to byś tam nie dołączył.
-Ale ja miałem wybór . Zawsze mogli mnie zagryść. -uśmiechnął się
-Ale mi chodzi o taki normalny. Wiesz chyba o co mi chodzi, że... -przerwał mi
-Tak rozumiem. Nie. Nie dołączył bym. Jesteś strasznie gadatliwa. -przyznał
-Tak ale tylko przy basiorach -uśmiechnęłam się a on odwzajemnił usmiech.
Look?

Od Look'a do Tali

- No dobra, dobra zacznę od początku... Zanim dołączyłem do tej watahy, żyłem sobie tak normalnie w lesie nie? No i pewnego dnia stanąłem na drodze pewnej watahy i miałem dwa wyjścia dołączyć, albo być zagryzionym, więc wybrałem dołączenie. Córka alfy - Lenna zakochała się we mnie na zabój. Była gotowa zrobić dla mnie wszystko, gdybym jej kazał. Unikałem jej zawsze kiedy tylko mogłem. Niestety los miał dla niej zły scenariusz i umarła w jakiś niewyjaśnionych okolicznościach. Od tamtej pory prześladuje mnie jako duch. Ten wilk na rzece to była ona. Musisz się przyzdzwyczaić do jej obecności - uśmiechnąłem się szarmancko
- Okej... - powiedziała
Usiadła kawałek ode mnie i zaczęła rozmyślać. Szczerze? To była pierwsza osoba, której powiedziałem o Lennie. Dodając na marginesie to iż jest ona chora psychicznie (Lenna oczywiście). Po dłuższej ciszy Talia powiedziała:
-....

Talia? 

Od Lucy do Zack'a

Po wyjściu z jaskini Zack'a chciałam pójść w jakieś ciekawe i magiczne miejsce. Chwilę się zastanawiałam, po czym zdecydowałam, że udam się nad Rzekę Snu.
Po drodze przechodziłam przez niewielki lasek i co chwilę spadały na mnie zwisające krople z drzew i krzaków po niedawnej burzy. Sara dzielnie podążała za mną, ponieważ dzisiaj miała już wystarczająco dużo do czynienia z wodą.
Po pół godzinnej wędrówce dotarłam do Rzeki Snu. Pomyślałam, że odpocznę chwilę przy brzegu, a rzeka niech zrobi swoje. Tak też zrobiłam, położyłam się, a po chwili zasnęłam.
Gdy się obudziłam Sara spała obok mnie, postanowiłam że nie będę ją budzić. Kiedy wstałam, zobaczyłam śpiącego wilka po drugiej stronie rzeki.
Weszłam do wody i popłynęłam do niego. Gdy wyszłam na brzeg okazało się, że to Zack smacznie sobie śpi. To mnie trochę rozśmieszyło.
- Cześć Zack! Obudź się! - powiedziałam, a basior powoli otworzył oczy.
- Lucy! Znowu się spotykamy. Czemu jesteś cała mokra? - zapytał nieco zaspanym głosem.
- Ponieważ przepłynęłam rzekę, bo podobnie jak ty, smacznie spałam tak jak Sara, która dalej tam śpi. - powiedziałam z uśmiechem na pysku.


Zack?

Od Talii do Zacka

-Wiesz czarami czuję się samotna i nieszczęśliwa a przy tobie jestem taka radosna. To dla mnie takie dziwne a czasmi niezrozumiałe. Nie mam takich prawdziwych przyjaciół prócz Lucu, ale ostatatnio nie ma dla mnie czasu. To takie przygnębiające. Dlatego lubię pływać bo wtedy zapominam o wszystkim i myślę tylko o tym co robie w danej chwili . Co o tym myślisz?  Co mam zrobić?
-Eeeee-zaciął sie i zastanawiał co powiedzieć
Zack? Sory że takie krótkie .

Od Zack'a do Tali

- Dzięki... To chyba zaszczyt no nie? - zapytałem unosząc jedną brew
- A nie wiem - odpowiedziała
Jak na zawołanie poczułem podmuch wiatru.
- A tak w ogóle, masz tak, że jak odczuwasz jakieś emocje woda je materializuje? -
- Nie wiem.. Nigdy się temu nie przyglądałam... A ty tak masz? -
- Jasne, że tak... W końcu od czego jest żywioł? -
- No od obrony i wgl do ułatwiania życia -
- No może tak -
Chciałem coś powiedzieć, ale się powstrzymałem. Za dużo mówić też nie można. Tak szczerze chciałbym mieć przyjaciela, któremu mogę się wyżalić, ale takiego nie mam. Nie zaufałem jeszcze nikomu. Moje emocje komulują się we mnie. Kiedyś przez to wybuchnę. Chyba, że przyjaciela znajdę. Na tą myśl uśmiechnąłem się.
- Z czego się śmiejesz? - zapytała Talia
- A z niczego - powiedziałem
- Codziennie mnie zadziwiasz - powiedziała i westchnęła
- Coś się stało? - zapytałem
- Nie nic - powiedziała już smutniejszym głosem
Ciekawe o co chodzi?

Talia?

Od Talii do Looka

Nie byłam pewna czy na pewno tam już nikogo nie było.  Miałam taki dar że gdy jest jakiś Duch to przeszywa mnie zimno . Nir byłam pewna jednak czy ma rację.
-O co chodziło? -Zapytałam
-O nic. -odpowiedział jednak wiedziałam że kłamie.
-Mów -lekko go przydusiłam
Ale nie naprawdę chodzi mi o coś w rodzaju rozkazu czy coś.
-To długa historia. -sprawił mnię
-mamy sporo czasu- skłamałam jednak nigdzie mnie się nie spieszyło
-No dobra,  dobra zacznę od początku...
Look?

Od Talii do Zacka

-Ja? -zapytałam lekko sie zastanawiając
-Nie to drzewo. -odpowiedział żartobliwie -Jasne że ty.
-Ja władam wodą.
-To znaczy? -Chciał żebym się pochwaliła
Po lewej stronie uniósł się mały strumyczek, z którego zrobił się wodospad, a następnie spadł w całości na Zacka.  Był mokry. Zaczęłam się chichotać, a on nie był szczególnie zadowolony. Potem również się roześmiał.
-Woda daje mi siłę i spokój,  leczy me rany,  a myślisz dlaczego moja jaskinia jest z wodospadami?
-No nie wiem-Powiedział lekko wściekł.
-Wiesz tak jak ty lubisz wiatr ja lubię wodę.
To takie proste. -Uśmiechnęłam sie do niego potulnie -Widocznie teraz nie ma wiatru.
-Dlaczego tak uważasz?
-Bo jesteś zły
I znów się roześmieliśmy.
-Wiesz naprawdę cię lubię. -powiedziałam jednak nie zbyt pewna
Zack?