Tablica Ogłoszeń

* WITAJ W WATASZY SAMOTNEGO WILKA!!!
**Nasze wilki:
*Wadery -- 12
*Basiory -- 9
*Razem Mamy 21 Członków Watahy
**Nowe informacje :
* Nowość i zmiana w regulaminie (proszę sprawdzić)
*Aktualizacja bloga
*Mikołaj za niedługo :)
*Zakładamy anonimowego facebok'a
*Zapraszam do gry z nami
** Kontakt z nami:
wataha.samotnego.wilka@wp.pl
gibikot9@gmail.com




wtorek, 6 grudnia 2016

POWRÓT BLOGA!!

Zapraszam na bloga po aktualizacji. Znowu możemy blogować razem i w ogóle szykuje się niezła zabawa. A tym czasem życze wam zdrowia i szczęścia na mikołajki .
Oraz pokaże co mowią zwiarzeta gdy się dowiedzieli że nadaszła zima:






                                                           No to miłej zabawy...

wtorek, 18 października 2016

Naiważniejszy komunikat!!!

Niestety blog zostaje zawieszony do 1 grudnia w tym czasie proszę o nie pisanie opowiadań, ani kometarzy. Prosze nie zwracajcie uwagi na wygląd bloga . Bedzie zmieniane wszystko i przy najbliższej okazji jak mi sie uda to zawiesze go ale na razie nie wiem jak to zrobić. przepraszam.

wtorek, 11 października 2016

Zaginiony wilk!!!!


Imię----Lucy
Wiek----5lata
Płeć ----WaderaWaderaWadera
Data urodzenia----10.04.2011
Znak zodiaku----Baran

niedziela, 9 października 2016

Od Talii

Obudziłam się rano słysząc jakiś dziwny dźwięk. Bella tez już nie spała. Wyszłam z jaskini. Patrzę i widzę coś dziennego. Istotny podobne do Belli tylko w innych kolorach Było ich z 20 .
-Balla kto To?-spotkałam
-moi kochani rodzice!!!!-wykszyknela i pobiegla do nich. Jak dobiegła jej radość Była nieposkromiona. W jej oczach widziałam Przeszłość i miłość.
Wykrzykiwala coś do nich jednak wszystkie te istoty ją zagłuszały. Wyszłam i usłyszałam,,ko to jest?,,
-Jestem Alfa watahy samotnego wilk.-  powiedziałam i wszyscy ucichli.
-Czy ona Cię wiedziała!?-powiedział samiec-Wilki są podłe wiedziałem od razu i po co Cię sama puszczalem. WYZYWAM CIĘ NA POJEDYNEK!!!!!- wytrzymał zanim Bella zdążyła cokolwiek powiedzieć. Pozostałe istoty zrobiły okręg odwracając mnie i samca od pozostałych.  UsiloUsiłowali chyba zrobić arenę.
-Nie mam zamiaru z Tobą walczyć!!!-powiedziałam  do niego a gdy mnie zaatakował przeskoczylam nad nim zgrabnie. Ładując na czterech łapach.
--łżesz jak wszystkie wilki!!!!
Nie miałam pojęcia o co mi chodzi jednak gdy nie przestawal mnie atakować postanowiłam. To skończyć.  Tupnełam łapią w ziemię,  A samca zalała woda tak że nie mógł się podnieść.
-Nie chce konfliktu.
-Poznałaś mnie teraz mnie dobij-popatrzlam na niego ze zdumieniem.
-żartujesz? Nie mam zamiaru się z Tobą bić . I nie widziałam Pana córki sama została. Jednak teraz może odejść-  wuszukałam ją kątem oka i skiwnełam do niej łbem. A ona poleciała i sie przytuliła.
-Będę Cię odwiedzić-  wyszepała.
Patrzyłam jak odchodzą. To Był zwariowany i smutny dzień.

Od Talii

Do środka weszło monstrum coś w rodzaju losowego gigantycznego gryfa .leb miał w kształcie sokoła jednak ten róg na jego głowie zmieniał całkowicie moje podejście. Wielki umięśnione łapy takie jakby przerosnietego Jastrzębia. Masywny tlów porastało wilcze futro. Wielkie uszy prawie jak rogi. Cały był tak w kolorach morskich i  białych.
Byłam przerażona. Nie pokonał go jedynie kątem oka zauważyłam że tchorzo fretki nie uciekają czyli się nie boją.  Wydało mi się to podejrzane.
-Witaj Talii.-powiedział spokojnie
-Skąd wiesz jak mam na imię?
-Przyjedziemy się?- zapytał niestety patrząc na mnie. Poszłam za nim
- Wiesz kiedyś znałem Twojego ojca , który jak umierał kazał mi Cię pilnować dlatego tutaj jestem . Nazywam się Marki i jestem istotą podziemną.
-Jak to ?
- Bo wiesz Prucz tego świata jest Jeszcze 4 inne . Świat pójdziemy, nadziemy , ladowy  i kraina cierni do tego ten ziemny.
Z Podziemego świata są istoty takie jak ja to kraj ciemniejszy niż ten ale za to piękny i nie brak nam dostatku. W tamtym świecie są istoty nie latające dlatego nie mam skrzydeł. Choć pokaże Ci. -złapał mnie za łapę i nagle przenieśliśmy się gdzie gdzie nigdy jeszcze nie byłam . Był o tam ciemno ale te różowe drzewa i ścieżki i w oddali muzyka radosna grała.  Był o po prostu pęknie. Nikt nigdy nie spodrzewal by się czegoś takiego. To jest najpiękniejsze miejsce na świecie!!!!

środa, 5 października 2016

Od Looka do Talii

~Fajnie...~pomyślałem jakoś od niechcenia
Wpatrywałem się w swoje odbicie. Minęły może dwie sekundy i zauważyłem zbliżającą się do nas Jasminę. Szła tak delikatnym krokiem, że wyglądało to jakby latała. Gdy w końcu doszła usiadła obok mnie i spojrzała pytająco.
- Coś się stało? - zapytałem
- Nie... Po prostu mi się nudziło - powiedziała to tak cicho, żeby Talia nie usłyszała
Talia akurat spojrzała na mnie i zobaczyła przybyszkę.
- Kto to jest? - zapytała
- To jest Jasmin. Moja towarzyszka - powiedziałem

Talia?

sobota, 1 października 2016

Nowy członek watahy!!!!!

Imię----Astrid
Pseudonim----Asi
Wiek----2 lata
Płeć----Wadera

poniedziałek, 26 września 2016

 

niedziela, 4 września 2016

Od Talii

 Obudziłam się na jakimś lekko twardawym łożu. Wyczuwałam dziwny zapach zwierzyny jednak byłam zbyt wyczerpana by chociaż podnieś powiekę jednego oka. Ledwo poruszyłam łapą, a nawet nie bo jedynie drgnęła. wtedy usłyszałam głos:
-Obudziła się.-był to lekki i cieniutki głosik
-To dobrze, a już zaczynałem się zastanawiać czy j e j nie  wyrzucić-był to nieprzyjemny i niski głos. W jaki sposób powiedział słowo ,,jej'' aż mię ciarki po sierści przeszły-Jak masz na imię? A nie jak się wabisz? Bo tak się mówi na psy?!
Zdołałam otworzyć jedno oko. Bum! Ujrzałam coś w rodzaju łasic. Były ich cztery ale wyczuwałam jeszcze coś w innym pokoju. Te łasice były samcami. Jeden wyglądał jak dziecko, wielkie oczy i ten desen ale był wysoki, był w kolorze jasnego brązu z krawatem coś w stylu kawy z mlekiem. Drugi był nie przyjemnego wyglądu, wściekłe oczy i szczerzące się ze złości małe ząbki. Miał futro koloru czerni. Pozostałe dwa były w kolorze ciemnego brązu z białymi skarpetkami oraz krawatem. Wszystkie łasice mię na mnie patrzyły.
-Weź odpuść ona ledwo otworzyła oczy. Tamlin ona jest wyczerpana.
-Co mnie to obchodzi.-Warknął Tamlin- Ma mi odpowiedzieć czy ty to rozumiesz Luxar? A teraz odpowiadaj!
-Co się dzieje?!-dobiegł mnie głos w kuchni on na stówę należał do kobiety
-Nic!- Buchnęła łasica
-Jezu zostawić was na chwilę, a cały dom rozwalicie- Z pokoju wyszła śnieżno biała łasica. Była dużo grubsza od pozostałych. I dopiero teraz zauważyłam gdzie się znajduję. Byłam w ładniej chacie. Zrobionej na stary styl. Okrągłe okna i drewniane meble. Spróbowała się podnieść- Złotko nie ponoś się!
Próbowała mnie powstrzymać. przy każdym ruchu czułam silny ból jednak nie dałam mu za wygraną. Z trudem usiadłam.
-Na ... imię mi Talia- Powiedziałam z trudem a bynajmniej wyjąkałam spoglądając na Tamlina
-Talio nie ruszaj się.-Powiedziała biała łasica- Ja się nazywam Alis, a to Tamlin- Wskazała na Tamlina- Ten ze słodkimi oczyma to Luxar, a te bliźniaki to Dak i Bak. Nie wiem który to który- ostatnie zdanie wyszeptała- Powiedz co chcesz zjeść?
-Ten stwór umie mówić! Zapewne nie zauważyłaś że to pies! Jakiej odpowiedzi się spodziewasz jak nie ,,zjeść cię''-Alis chciała się odezwać ale ją wyprzedziłam
-Mogę zapolować sama  macie moje wilcze słowo, że na świętość Kate puki tu jestem włos wam z głowy nie spadnie.
-Tamlinie! Jeszcze raz a cie wyrzucę!-Tamlin przeklął pod nosem-A ty złotko co chcesz zjeść ja ci dam na pewno jesteś głodna i przepraszam za mojego męża.-Zaburczało mi w brzuchu
-No dobrze jakieś mięso królik czy coś. Nie pogardzę także wilczymi jagodami.
Gdy wypowiedziałam te słowa z hukiem otworzyły się drzwi.

sobota, 3 września 2016

TWP

TWP
Zapisany wilk będzie współpracował z innym wilkiem nad jakąś sprawą by zapobiec katastrofie. Taki wilk będzie wysyłany na misje na przykład zwiadowcze i tym podobne.

Pamiętnik twojego wilka

,,Pamiętnik twojego wilka'' to opcja dzięki, której możesz zarobić i nie tylko. Tam notujesz co działo się danego dnia, czyli blog o tobie!
Więcej opcji w zakładce!!! KLIKNIJ MINĘ!!

środa, 31 sierpnia 2016

Witaj szkoło!!!

Jak na pewno wszyscy wiemy jutro rozpoczyna się rok szkolny. Dlatego informuję iż nie będę mogła być z wami cały czas. :( Za co bardzo przepraszam. Jednak również z tej okazji chcę was rozbawić dowcipami o niektórych przedmiotach. :)
Biologia:
Lekcja Biologii. Nauczycielka tłumaczy:
- Pręciki i słupki w kwiatkach to ich organy reprodukcyjne.
Głos Jasia z tyłu klasy:
- K*rwa! A ja je wąchałem!
Religia:
Lekcja religii w szkole. Ksiądz mówi dzieciom o małżeństwie.
- Wiecie, że Arabowie mogą mieć kilka żon? To się nazywa poligamia. Natomiast chrześcijanie mają tylko jedną żonę. A to się nazywa... Może ktoś z Was wie?
W klasie cisza, nikt nie podnosi ręki.
- To się nazywa - podpowiada ksiądz - mono... mono...
Jaś podnosi w górę rączkę:
- Monotonia!
Geografia:
Na lekcji geografii:
- Województwo podkarpackie graniczy ze Słowacją od południa - mówi nauczycielka.
- A przed południem z kim graniczyło? - dopytuje się Jasio.
Wychowawcza:
W klasie nauczycielka mówi do uczniów:
- Chciałabym, żebyście dziś byli bardzo cicho i spokojnie, moi drodzy. Okropnie boli mnie głowa.
- Przepraszam! - mówi Jasio. - Czemu pani nie zrobi tego, co zawsze robi moja mama, kiedy boli ją głowa?
- A co robi twoja mama?!
- Każe mi iść się bawić na dwór.
Matematyka:
Jasiu, umiesz liczyć?
- Tak, tato mnie nauczył!
- To powiedz, co jest po sześciu?
- Siedem.
- Świetnie, a po siedmiu?
- Osiem.
- Brawo, nieźle cię tato nauczył, a co jest po dziesięciu?
- Walet.
Język Polski:
Na lekcji polskiego:
- Jasiu, powiedz nam, kiedy używamy wielkich liter?
- Kiedy mamy słaby wzrok!
Em jakaś lekcja:
Pani pyta Jasia:
- Która rzeka jest dłuższa: Ren czy Missisipi?
- Missisipi.
- Dobrze, Jasiu. A o ile jest dłuższa?
- O sześć liter.
Muzyka:
Na lekcji muzyki pani prosi Jasia by zaśpiewał dla taty piosenkę. Chcecie się dowiedzieć co usłyszeli wszyscy kliknijcie na link pod spodem.
Mam nadzieję że chociaż trochę was rozbawiłam:)



wtorek, 16 sierpnia 2016

Sto lat!!! Sto lat!!!

Zack obchodzi dzisiaj piąte urodziny!!! Zdrowia, szczęścia i pomyślności, dużo królików, saren, przyjaciół, polowań, zabawy i żeby ten rok życia był dla ciebie szczęśliwy. Te życzenia składa ci cała wataha!!!!!!
                                                                                                                     Talia

środa, 10 sierpnia 2016

Uwaga!! Uwaga!!

Mamy nową stronkę! Co trzeba zrobić by się na nią dostać? Wystarczy na emailu napisać do nas wiadomość o znaczeniu ,,Zaczynamy,, bez tekstu w środku i poczekać aż odpiszemy. Nie zadawać pytań! Po skończeniu otrzymujecie link!  Zapraszam wyłącznie wilki!
Zaczynajmy!!!
Po skończeniu i otrzymaniu linku wilk dostaje 10 łapek oraz nowego przyjaciela!

wtorek, 9 sierpnia 2016

Od Talii do Feareb'a

Przyjęłam jego pomoc,  gdyż sama nie dała bym sobie rady. Stałam przed nim jak wryta. Moje ciało odmawia posłuszeństwa i nawet futro nie chciało zmienić koloru na srebny. Słucham dwuch rzeczy serca i instynktu. Tyn razem obie te rzeczy mówiły mi że moge mu zaufać po raz pierwszy spotykam taką osobę. Byłam oszołomiona.
-Nazywam sie Feareb. -powiedział a jego głos odbijał sie echem w moim ciele. Stałam rozmyślając. Musiało to wyglądać komicznie. Zazwyczaj jestem pewna siebie ale tym razem nie wyglądało na to. -A ty...
-Przepraszam, na imie mi Talia alfa watahy samotnego wilka. -Z trudem zmusiłam sie by to powiedzieć wpatrywałam sie w niego stojąc i ledwo oddychając jeszcze pomyśli iż jestemy chora psychicznie ale to jak sie przy nim czułam tak bezpiecznie. Tak czułam sie tylko z dwoma osobami w moim życiu, a teraz w sumie z jedną. Kiedyś z Mastelem, a teraz z Zakiem ale zanim tak sie poczułam minęło trochę czasu. -Zdałeś wcześniej pytanie. Właśnie patrolowałam teren.- moja pewność siebie i przemądrzałość sie rozpłynęły. Muszę się otrząsnąć. Talia obudź się!
-Lubisz pływać -zapytał seksownym głosem.
-Tak -nie skłamałam
-A po pływamy razem .
-E no chyba tak. -jednak nie byłam pewna swojego czynu. Ale on nie czekał po prostu wskoczył na łeb do wody i po kilku sekundach wypłynął na powieszchnie. -Na co czekasz?!  Wskakuj!
-A żebyś wiedział. -wrociłam do siebie. I wskoczyłam za nim do wody.
-Mów mi Fab Dobra? -spytał jak sie wynurzyłam
-Jasne Fab-powiedziałam,  a następnie skoczyłam na niego
Feareb?

Zaginiony wilk!!


Imię----Takiro Takamoto
Pseudonim----Takira lub Taki
Wiek----19 lat
Płeć----Wadera

Zaginiony wilk!!


Imię----Moon
Pseudonim----Moonie
Wiek----3 lata
Płeć----Wadera

Zaginiony wilk!!


Imię----Ramzes
Pseudonim----Faraon, Mgła
Wiek----17 lat
Płeć----Basior

Zaginiony wilk!!


Imię----Mastel
Pseudonim----Mal
Wiek----4 lata
Płeć----Basior

Zaginiony wilk!!


Imię----Aramisa
Pseudonim----Ara, Lesti
Wiek----27 lat
Płeć----Wadera

Zaginiony wilk!!


Imię----Alqalb Al'aswad
Pseudonim----Alqa, Brzytwa
Wiek----17 lat
Płeć----Wadera

Od Talii do Lucy

Wołałyśmy tego smoka ale na szczęście wylądował. Był złotego koloru, a oczy błękitne. Na czubku głowy miał rogi .
-Co takie piękne panie robią w sercu pustyni? -zapytał smok jednak nie wiem czy można mu ufać.
-Zgubiliśmy się. -odpowiedziała Lucy
-Ach tak. Ja mam na imię Piasek, a Panny? -ja bym mu nie odpowiedziała, ale wiem że Lucy na pewno,  ona jest otwarta na nowych.
-Ja nazywam sie Lucy, a to Talia moja przyjaciółka i jesteśmy... -przerwałam jej
-Zabłąkane. -Lucy popatrzyła na mnie ze zdziwieniem i zrozumiała że mu nie ufam.
-Wiec czego panny chcą? -na to pytanie mu akurat odpowiem.
-Jak najszybciej się z tąd wydostać! -powiedziałyśmy równocześnie.
Jak dla mnie władczymi wody klimaty pustynne nie są najlepsze, gdyż nie jestem ani spokojna i ciągle czuję wielkie pragnienie.  Może źle oceniam tego smoka w tym klimacie ale cóż nam innego pozostało jakbym została tu jeszcze dłużej na pewno bym źle skończyła. W tym momencie Lucy dogadywała się ze smokiem, a ja ze sobą . Ale to dziwne.
Lucy?

czwartek, 4 sierpnia 2016

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Xevertis, Adonis
Pseudonim----Fray
Wiek----8 lat
Płeć----Basior

środa, 3 sierpnia 2016

Od Seven'a do Ananke

Oh, ona na prawde myśli, że ulegne jej, hmmm, zalotom? Grubo sie myli. Przyjąłem jak najbardziej miły uśmiech.
- Och. Anankuś. Już lecę! - zamrugałem kilka razy. Wadera miała obojętny wyraz pyska, ale z jej uczu można było wyczytać złość. Uśmiechnąłem sie przebiegle. Nagle obok mnie zjawił się Te. Spojrzałem na nieo pytająco a on sie ukłonił. Następnie spojrzał na Ananke i Caliusa. Prychnał z pogardą i ruszył obok mnie. Całą drogę nie odzywałem się do wadery, niekiedy porozmawiałem krótko z moim testralem. Gdy zbliżaliśmy się do pustyni, wadera rzekła:
- Idziesz pierwszy.
- Och! To dla mnie zaszczyt! - powiedziałem sarkastycznie i ukłoniłem się teatralnie. Gdy moje łapy dotknęły piasku, gorąc rozpłynął się po całym moim ciele. Upał był niemiłosierny. Przywołałem Te, który zrobił mi cień rozkładając nade mną skrzydło. Odwróciłem się i spostrzegłem, że wadera stoi na granicy oddzielającej pustynie od lasu.
- A jaśnie Księżniczka nie idzie?- zapytałem ironicznie.

< Ananke? Hihihihi>

wtorek, 2 sierpnia 2016

Od Ananke do Seven'a

- Wątpię aby chciał się spotykać z kimś takim jak ty. - mruknęłam. - Przychodzi tylko jak umrze ktoś ważny. - dodałam. Po chwili z jaskini wyszedł Caulis patrząc groźnie na basiora.
- Wyrażaj się z godnością. - zasyczał na niego groźnie otwierając paszcze, w której widniał fioletowy język węża. Basior tylko prychnął na te słowa. Caulis już chciał się na niego rzucić.
- Nie marnuj czasu na takiego żałosnego wypierdka jak Sev. - powiedziałam do niego. Po minie basiora widziałam, że nie podoba mu się, że skracam jego imię. Podskoczyłam lekko z radości idąc przed siebie. Dawno już obczaiłam wszystkie tereny więc dobrze wiedziałam gdzie jest pustynia. Spojrzałam za siebie, jednak Seven dalej siedział.
- Ale Sevciu my już na misje wyruszamy. - powiedziałam specjalnie zalotnym tonem co sprawiało mi radość. Ciekawiło mnie jak basior zareaguje.

< Sav, sama pisze beznadziejnie>

Od Lucy do Asaki'ego Ebaonm'a

Podczas, gdy pływałam widziałam z wody całą tą sytuację, która działa się na brzegu, więc kiedy basior powoli zbliżał się w moim kierunku podpłynęłam do niego. Ale tak na marginesie to śmiesznie poruszał się w wodzie.
- Coś się stało, bo wyglądałeś jak byś przestraszył się wody.
- No bo tak właśnie jest, ale może dalej gadajmy na brzegu. - powiedział, a ja przytaknęłam skinieniem głowy i powoli popłynęliśmy w tym kierunku. Gdy wyszliśmy z wody basior ciężko oddychał.
- Czy wszystko w porządku? - zapytam z lekkimi obawami bo wyglądało to dosyć poważnie.
- Tak, w porządku. Mam czasami takie problemy z oddychaniem, lecz zaraz to mi przejdzie. A wracając co do wody to mój strach związany jest z moją przeszłością...

Asaki?

Od Seven'a do Ananke

Japie**ole. Jak ja z nią wytrzymam na morderczej pustyni...? Przecież tam idzie się około trzech godzin, do tego jeszcze szukanie tych cholernych lwów. Przecież ta cała Ananke będzie chciała mnie zabić na każdym kroku... ale ja się nie dam. Oj nie. Przecież jestem Seven! Chce się bawić ze mną? To się pobawimy. Ej, ale gdzie ona idzie...?! Musi ściągnąć z mojego pyska ten kaganiec! Jak zaraz tu nie wróci to użyje siły... o! Chyba mnie usłyszała. Ale co ona ma na szyi? No nie. Będę musiał wytrzymać z córką szatana... ale może to nie prawda? Na szczęście zdjęła ten kaganiec.
- Wredna żmija... - prychnąłem cicho gdy odchodziła.
- Co ty powiedziałeś? - warknęła.
- A co głucha jesteś? - zapytałem z jawną ironią. Gdy zaczęła do mnie podchodzić, przywołałem Te, który ją na chwile ogłuszył, a ja wróciłem do swojej jaskini. Podszedłem do strumienia i obmyłem zaschniętą krew. Zapłaci mi za to. Postanowiłem, że już wyrusze pod jej jaskinie. Po drodze wstąpiłem do Talii zapytać, gdzie Ananke mieszka. Punktualnie stawiłem się na miejsce. Musiałem zaczekać około dwudziestu minut, aż szanowna pani się zjawi.
- Gdzie ty byłaś?!- wycedziłem.
- Ciekawość to pierwszy stopień do piekła - odwarknęła
- O! Czyli jestem bliżej do zapoznania się z twoim ojczulkiem?!- zapytałem sarkastycznie.

< An...?>

Od Ananke do Saven'a

Spojrzałam na krew spływającą po mnie. Dobrze, że była czarna, dzięki temu nie była tak bardzo widoczna.
- Z chęciom przyjmiemy tą misje. - odpowiedziałam, a moje oczy lekko poczerwieniały kiedy spojrzałam na rozwścieczonego basiora.
- Jakie my.. - warknął. Zanim coś więcej powiedział na jego pysku pojawił się kaganiec z czarnej mazi, której nie dało się zniszczyć.
- Sieć cicho i nie wtrącaj się jak dorośli rozmawiają. - powiedziałam z cichym prychnięciem. - Co to za misja? - spytałam Alfe z udawanym miłym głosem. Chciałam jak najszybciej się umyć, ale musiałam wysłuchać o co chodzi.
- Na pustyni zamieszkało małe stado lwów. Chciała bym abyście sprawdzili czy nie są niebezpieczni i się czegoś o nich dowiedzieli. - powiedziała.
- Jasne. jeśli pozwolisz ja już pójdę. - powiedziałam podchodząc do basiora. - wyruszamy za 2 godziny, bądź tak dobry i się nie spóźnij. - powiedziałam. Po chwili słychać było kroki na posadce.
- Jak Panienka wygląda. Nie przystoi tak Panience. - usłyszałam krok mojego służącego.
- Nic mi nie jest. - powiedziałam odwracając się w stronę demona..
- Panienka wybaczy, że przerywam, ale zapomniała wisiorka, a nie przystoi chodzić bez niego. - powiedział zakładając mi go na szyje.
- Dziękuje ci. Rzeczywiście o nim zapomniałam. - powiedziałam odwracając się jeszcze raz w stronę basiora aby ściągnąć mu kaganiec.

< Sev, i co ty na to?>

Od Seven'a do Anake

Doszła do mnie wiadomość, że Alfa chce ze mną rozmawiać. Prawdopodobnie chodziło o sprawy "zawodowe". Podniosłem się z wygodnego legowiska i rozprostowałem moje kości.
- Dlaczego do cholery, budzą mnie o takiej porze... - mamrotałem do siebie - Czy ta sprawa jest aż tak niecierpiąca zwłoki... - westchnąłem głośno, po czym ruszyłem w strone wyjścia z mojej jaskini. Gdy tylko wyszedłem, do moich uszu dopłynął "słodki" śpiew ptaszków i "cudowny" szum strumyka. Na dodatek słońce oślepiło mnie, tego dnia świeciło niemiłosiernie jasno. Wspaniale! Prychnąłem po czym wolnym krokiem udałem się do jaskini alfy. Po drodze natknąłem się na kilka wilków, na kilka wpadłem, ale nie zrobiło to na mnie jakiejś wielkiej różnicy. Szedłem dalej. Wydawało mi się, że ta wędrówka trwała wieki. Pogrążony w swoich myślach, bez żadnego oporu wszedłem do jaskini Talii. Omiotłem wzrokiem krótko jej mieszkanie po czym usiadłem przed nią.
- Chciałaś się ze mną widzieć, prawda? - spytałem bez emocji
- Owszem, chodzi o to, że razem z nową przywódczynią zwiadowców... - popatrzyłem na nią pytająco, a gdy chciała dokończyć przerwałem jej
- Jaką, do cholery ciężkiej, nową przywódczynią?! Jakaś głupia wadera ma mną władać? - prychnąłem - Chyba śnisz. - Talia popatrzyła na mnie karcącym wzrokiem, a ja wbiłem w nią lodowe spojrzenie. Przez chwilę mierzyliśmy się wzrokiem. W końcu talia westchnęła i dodała:
- Nie przerywaj mi... - nie dokończyła, bo kolejny damski głos przerwał jej wypowiedź. Odwróciłem się w stronę dźwięku.
- I nie nazywaj mnie głupią - warknęła czarna wadera, wchodząc do jaskini.
- Bo co mi zrobisz? Zagryziesz? - zaśmiałem się ironicznie - I że to ona ma być tą moją nową "szefową" - zwróciłem się do alfy z kpiącym uśmieszkiem.
Nagle... jak ona ma w ogóle na imię?! Rzuciła się na mnie z pazurami i zaczęła mnie gryźć. Nie pozostawałem dłużny i również zacząłem ją gryźć i oddawać ciosy. Nie liczyło się to, że ona była waderą. Z takim samym zacięciem walczyliśmy. Talia próbowała nas rozdzielić ale jej się to nie udawało. Byliśmy cali we krwi. Nagle padł cios. Cios pazurów w oko. Syknąłem z bólu, ale nie dałem za wygraną, przygryzłem z całej siły jej ucho i oboje upadliśmy na kamienną posadzkę. Wadera przycisnęła moją głowę do kamienia, miała siłę, nie zaprzeczam
- Odszczekaj to - wycedziła przez zęby
- Nigdy. I żadna głupia wadera nie będzie mną dyrygować.- warknąłem, a ona przycisnęła mocniej. Mierzyliśmy się morderczymi spotkaniami. Nagle z pojedynku na wzrok wyrwał nas spokojny głos Talii
- Co to miało być? Jak wy się zachowujecie? Gorzej niż szczeniaki. Ale nie po to was tu wezwałam. - popatrzyłem na nią pytająco i uśmiechnąłem się szelmowsko. Z miejsca podrapanego przez waderę sączyła się czerwona ciecz.
- Mów, nie mam całego dnia na ploteczki - warknąłem.
- Chciałabym - zaczęła niepewnie alfa - abyście wyruszyli razem, we dwoje, na misje. - popatrzyła na mnie, a później na waderę. - Ananke...? - zwróciła się do wadery.

 (Ananke, moja szatanico ;3 co odpowiesz?)

poniedziałek, 1 sierpnia 2016

Nowy członek watahy!!!!!


Ananke by TheShadowedGrim
Imię----Ananke
Pseudonim----An lub Shi (jap. Śmierć), niektórzy wołają Djablica, zaś ona karze mówić do siebie Księżno.
Wiek----Przestała liczyć przy 100 latach, ale jak na diabła to bardzo mało.
Płeć----Wadera

niedziela, 31 lipca 2016

Nowy członek watahy!!!!!!


Imię----Seven
Pseudonim----Sev, ale tylko dla znajomych
Wiek----21 lat
Płeć----Basior

Od Asaki 'ego Ebaonm' a do Lucy

Ruszyliśmy przed siebie wolnym krokiem, a wadera opowiadała mi o watasze i jej terenach. Bardzo przyjemnie mi się jej słuchało. Po jakimś czasie dodarliśmy na małą leśną polankę z jeziorkiem.
- Koniec terenów, może popływamy? - spytała biegnąc w stronę wody. Kiwnąłem pyskiem na zgodę idąc za nią. Kiedy jednak woda chlusnęła mi w twarz odskoczyłem z lekkim strachem. Przed oczami staną mi obraz próbującego mnie utopić Iso.
- Wybacz ja zostanę tutaj. - powiedziałem stojąc w wodzie sięgającej mi jedynie do połowy łap. Chciałem pójść o niej, ale po prostu ogarnął mnie strach. Jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło coś takiego. Po chwili poczułem na głowie aksamitne włosie konia.
- Przecież umiesz pływać. - prychnęła Rua - Idź tam do niej. - dodała popychając mnie swoimi rogami na głębszą wodę. Mimo strachu zacząłem przebierać łapkami.

<Lucy?>

Od Lucy do Tali

- Jak to, ''Co teraz''? Teraz idziemy przed siebie, w głąb pustyni. - powiedziałam pewnym siebie głosem.
- Okeej, ale jak się zgubimy, albo coś innego to będzie twoja wina. - odpowiedziała.
- No dobrze i nie marudź już.
Zaczęłyśmy coraz bardziej zanurzać się w głąb pustyni, a temperatura w pewnym momencie bardzo gwałtownie wzrosła. Po chwili las, z którego przyszłyśmy zniknął nam z pola widzenia.
Przed nami przebiegła jaszczurka, która żyje tylko na pustyni i właśnie wtedy pomyślałam czy aby na pewno się tu nie zgubimy. Zaczęłam rozglądać się dookoła, ale widziałam tylko i wyłącznie, wydmy i piasek. Talia popatrzyła się na mnie z lekkim strachem na twarzy.
- Nic się nie bój, zaraz znajdziemy stąd jakieś wyjście. - powiedziałam, ale nie byłam co do tego przekonana. I nagle zobaczyłam przelatującego nad nami smoka, zaczęłyśmy krzyczeć żeby przyleciał do nas. Na szczęście usłyszał nas i po chwili wylądował na gorącym piasku.


Talia?

Od Faereb'a

Szedłem z zamkniętymi oczami, nucąc jakąś tylko mi znaną melodie. Ta ciągła wędrówka mnie męczy... Dlaczego nie mogę znaleźć jakiejś watahy, która by mnie przyjęła...? Usiadłem na brzegu ogromnego, lazurowego jeziora. Widok był wprost oszałamiający! Ptaki śpiewają, wietrzyk tworzy melodie wraz z akompaniamentem lekkich fal na wodzie. Ach! Mógłbym leżeć tutaj całą wieczność! Wsłuchałem się w szum liści i zamknąłem oczy. Słońce delikatnie padało na mnie poprzez dziury spowodowane brakiem liści w niektórych miejscach korony drzew. Już prawie zasypiałem, kiedy nagle usłyszałem trzaski łamanych gałęzi. Instynktownie podniosłem się, zrobiłem mine w stylu " Jeśli chcesz żyć, nie podchodź!" i ruszyłem w stronę z której wydobył się dźwięk. Stanąłem jak wryty, gdy ujrzałem pewną wilczyce, która przy okazji była całkiem całkiem, zaklinowaną między korzeniami. Podszedłem do niej i z szelmowskim uśmiechem zapytałem:
- Co taka piękna pani robi sama w takim mrocznym, ponurym, strasznym miejscu? - zdziwienie miała wymalowane na pyszczku, a pod wpływem jej badawczego spojrzenia dodałem - No nie patrz tak na mnie tymi pięknymi oczkami, bo się zarumienię. - podałem jej łapę, czekając na jej reakcje.

《Jakaś wadera?》

piątek, 29 lipca 2016

Uwaga! Uwaga!

Mamy nową stronkę! Co trzeba zrobić by się na nią dostać? Wystarczy na emailu napisać do nas wiadomość o znaczeniu ,,Zaczynamy,, bez tekstu w środku i poczekać aż odpiszemy. Nie zadawać pytań! Po skończeniu otrzymujecie link!  Zapraszam wyłącznie wilki!
Zaczynajmy!!!
Po skończeniu i otrzymaniu linku wilk dostaje 10 łapek oraz nowego przyjaciela!

Adoptujesz mnie?

Właściciele Hioshi i Shani zrezygnowali! Wilki są teraz możliwe do adoptowania. Więcej w zakładce. Właściciele wiedzą o tym iż ich wilki zostały dodane do adopcji!
Niech im los sprzyja.

Od Shadow

Wyruszyłam na polowanie przywołując Midning.
-Jest gdzieś jedzenie? Wyczuwasz coś?
-Nie, ale czuje nie znany nam zapach...
-Co!? Wezmą mi moją zdobycz!
-Ale Shadow! - Nie słuchałam jej bo już biegłam wywalczyć moje jedzenie.
Rzuciłam się wściekle do przodu by ochronić posiłek...
Nie zauważyłam że podłoże jest bardzo śliskie i nie dałam rady wyhamować więc wpadłam na czarno-fioletową waderę.
-To moja zwierzyna - warknęłam wściekle, wilczyca tylko na mnie spojrzała i chyba wyczuła moją chęć przeniesienia się do Duat.
-Zostań.

czwartek, 28 lipca 2016

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Faereb
Pseudonim----Fab
Wiek----7 lat
Płeć----Basior

Nowy członek watahy!!!!!

Darmowy hosting zdjęć i obrazków
Imię----Shadow
Pseudonim----Shad
Wiek----3 lata
Płeć----Wadera

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Laila
Pseudonim----Śnieżna
Wiek----4 lata
Płeć----Wadera

Od Nali

Jacob zaczynał mnie wnerwiać swoją uprzejmością, wolałam go gdy był sobą, ponurym, skrytym, kochanym wilkiem, a nie miłym (za miłym) wilkiem.
Postanowiłam nie siedzieć w jaskini tylko wybrać się do lasu, tam mogłam być sobą...
..........................................................................................................
15 min później
Zaczełam się bać, nie znałam tego miejsca, zgubiłam się... Nagle usłyszałam kroki. Szybko wtopiłam się w przestrzeń. Bałam się, kroki były coraz głośniejsze...
- NALA !!!!, NALA!!! - Rudy tak to był mój Rudy.
- Jacob tu jestem! - odpowiedziałam mu, oraz zmieniłam szybko wygląd.
- Gdzieś ty się podziewała, wracajmy do watahy -  Jacob nie czekał aż mu odpowiem, ruszył biegiem nie czekając na nic. Ruszyłam za nim, miałam nadzieje że zna drogę powrotną. Jednak się myliłam ....
CDN

środa, 27 lipca 2016

Od Talii do Looka

-A ty ją kochałeś? -zapytałam z niepewnością jak ja nie rozumiem miłości!! I jak ona umarła!! Co sie stało z watahą!?  Mam tyle pytań ale przecież nie wypada o coś takiego pytać pytać jeszcze w jej obecności.
-Nie wiem.  Nie na pewno nie. Powiedz mi ile ty masz pytań? -czyta mi e myślach czy co?!
-Oj dużo.
-To dawaj -był bardzo pewny siebie
-Okej. Co sie spało z watahą? -byłam niepewna tego co mówię
-Dalej funkcjonuję.
-Jak z niej odeszłeś? -nabierałam pewności
-No cóż, któregoś dnia gdy był jej pogrzeb. Wykonałem sie niepostrzeżenie. Wszystko poszło gładko bo wszyscy byli zajęci.
-Co znaczy że unikałeś jej tylko w tedy gdy było to możliwe?
-No wiesz w lasach czy nad jekąś rzeką. Ale na przykład na wilczych spotkaniach musiałem ją widywać.
-Coś miałam się jeszcze pytać ... A!  Czy gdybyś miał wybór to byś tam nie dołączył.
-Ale ja miałem wybór . Zawsze mogli mnie zagryść. -uśmiechnął się
-Ale mi chodzi o taki normalny. Wiesz chyba o co mi chodzi, że... -przerwał mi
-Tak rozumiem. Nie. Nie dołączył bym. Jesteś strasznie gadatliwa. -przyznał
-Tak ale tylko przy basiorach -uśmiechnęłam się a on odwzajemnił usmiech.
Look?

Od Look'a do Tali

- No dobra, dobra zacznę od początku... Zanim dołączyłem do tej watahy, żyłem sobie tak normalnie w lesie nie? No i pewnego dnia stanąłem na drodze pewnej watahy i miałem dwa wyjścia dołączyć, albo być zagryzionym, więc wybrałem dołączenie. Córka alfy - Lenna zakochała się we mnie na zabój. Była gotowa zrobić dla mnie wszystko, gdybym jej kazał. Unikałem jej zawsze kiedy tylko mogłem. Niestety los miał dla niej zły scenariusz i umarła w jakiś niewyjaśnionych okolicznościach. Od tamtej pory prześladuje mnie jako duch. Ten wilk na rzece to była ona. Musisz się przyzdzwyczaić do jej obecności - uśmiechnąłem się szarmancko
- Okej... - powiedziała
Usiadła kawałek ode mnie i zaczęła rozmyślać. Szczerze? To była pierwsza osoba, której powiedziałem o Lennie. Dodając na marginesie to iż jest ona chora psychicznie (Lenna oczywiście). Po dłuższej ciszy Talia powiedziała:
-....

Talia? 

Od Lucy do Zack'a

Po wyjściu z jaskini Zack'a chciałam pójść w jakieś ciekawe i magiczne miejsce. Chwilę się zastanawiałam, po czym zdecydowałam, że udam się nad Rzekę Snu.
Po drodze przechodziłam przez niewielki lasek i co chwilę spadały na mnie zwisające krople z drzew i krzaków po niedawnej burzy. Sara dzielnie podążała za mną, ponieważ dzisiaj miała już wystarczająco dużo do czynienia z wodą.
Po pół godzinnej wędrówce dotarłam do Rzeki Snu. Pomyślałam, że odpocznę chwilę przy brzegu, a rzeka niech zrobi swoje. Tak też zrobiłam, położyłam się, a po chwili zasnęłam.
Gdy się obudziłam Sara spała obok mnie, postanowiłam że nie będę ją budzić. Kiedy wstałam, zobaczyłam śpiącego wilka po drugiej stronie rzeki.
Weszłam do wody i popłynęłam do niego. Gdy wyszłam na brzeg okazało się, że to Zack smacznie sobie śpi. To mnie trochę rozśmieszyło.
- Cześć Zack! Obudź się! - powiedziałam, a basior powoli otworzył oczy.
- Lucy! Znowu się spotykamy. Czemu jesteś cała mokra? - zapytał nieco zaspanym głosem.
- Ponieważ przepłynęłam rzekę, bo podobnie jak ty, smacznie spałam tak jak Sara, która dalej tam śpi. - powiedziałam z uśmiechem na pysku.


Zack?

Od Talii do Zacka

-Wiesz czarami czuję się samotna i nieszczęśliwa a przy tobie jestem taka radosna. To dla mnie takie dziwne a czasmi niezrozumiałe. Nie mam takich prawdziwych przyjaciół prócz Lucu, ale ostatatnio nie ma dla mnie czasu. To takie przygnębiające. Dlatego lubię pływać bo wtedy zapominam o wszystkim i myślę tylko o tym co robie w danej chwili . Co o tym myślisz?  Co mam zrobić?
-Eeeee-zaciął sie i zastanawiał co powiedzieć
Zack? Sory że takie krótkie .

Od Zack'a do Tali

- Dzięki... To chyba zaszczyt no nie? - zapytałem unosząc jedną brew
- A nie wiem - odpowiedziała
Jak na zawołanie poczułem podmuch wiatru.
- A tak w ogóle, masz tak, że jak odczuwasz jakieś emocje woda je materializuje? -
- Nie wiem.. Nigdy się temu nie przyglądałam... A ty tak masz? -
- Jasne, że tak... W końcu od czego jest żywioł? -
- No od obrony i wgl do ułatwiania życia -
- No może tak -
Chciałem coś powiedzieć, ale się powstrzymałem. Za dużo mówić też nie można. Tak szczerze chciałbym mieć przyjaciela, któremu mogę się wyżalić, ale takiego nie mam. Nie zaufałem jeszcze nikomu. Moje emocje komulują się we mnie. Kiedyś przez to wybuchnę. Chyba, że przyjaciela znajdę. Na tą myśl uśmiechnąłem się.
- Z czego się śmiejesz? - zapytała Talia
- A z niczego - powiedziałem
- Codziennie mnie zadziwiasz - powiedziała i westchnęła
- Coś się stało? - zapytałem
- Nie nic - powiedziała już smutniejszym głosem
Ciekawe o co chodzi?

Talia?

Od Talii do Looka

Nie byłam pewna czy na pewno tam już nikogo nie było.  Miałam taki dar że gdy jest jakiś Duch to przeszywa mnie zimno . Nir byłam pewna jednak czy ma rację.
-O co chodziło? -Zapytałam
-O nic. -odpowiedział jednak wiedziałam że kłamie.
-Mów -lekko go przydusiłam
Ale nie naprawdę chodzi mi o coś w rodzaju rozkazu czy coś.
-To długa historia. -sprawił mnię
-mamy sporo czasu- skłamałam jednak nigdzie mnie się nie spieszyło
-No dobra,  dobra zacznę od początku...
Look?

Od Talii do Zacka

-Ja? -zapytałam lekko sie zastanawiając
-Nie to drzewo. -odpowiedział żartobliwie -Jasne że ty.
-Ja władam wodą.
-To znaczy? -Chciał żebym się pochwaliła
Po lewej stronie uniósł się mały strumyczek, z którego zrobił się wodospad, a następnie spadł w całości na Zacka.  Był mokry. Zaczęłam się chichotać, a on nie był szczególnie zadowolony. Potem również się roześmiał.
-Woda daje mi siłę i spokój,  leczy me rany,  a myślisz dlaczego moja jaskinia jest z wodospadami?
-No nie wiem-Powiedział lekko wściekł.
-Wiesz tak jak ty lubisz wiatr ja lubię wodę.
To takie proste. -Uśmiechnęłam sie do niego potulnie -Widocznie teraz nie ma wiatru.
-Dlaczego tak uważasz?
-Bo jesteś zły
I znów się roześmieliśmy.
-Wiesz naprawdę cię lubię. -powiedziałam jednak nie zbyt pewna
Zack?

poniedziałek, 25 lipca 2016

Sto lat, sto lat...!!!

Aramisa obchodzi dzisiaj dwudzieste-siódme urodziny!!! Zdrowia, szczęścia i pomyślności, dużo królików, saren, przyjaciół, polowań, zabawy i żeby ten rok życia był dla ciebie szczęśliwy. Te życzenia składa ci cała wataha!!!!!!
                                                                                                                     Talia

Sto lat, sto lat...!!!

Alqalb Al'aswad obchodzi dzisiaj siedemnaste urodziny!!! Zdrowia, szczęścia i pomyślności, dużo królików, saren, przyjaciół, polowań, zabawy i żeby ten rok życia był dla ciebie szczęśliwy. Te życzenia składa ci cała wataha!!!!!!
                                                                                                                     Talia

Od Zacka do Lucy

- To do zobaczenia - powiedziałem
Wadera wyszła razem ze swoim lampartem, a ja udałem się w głąb jaskini. Usiadłem przy jednym z okien i rozmyślałem.... Powiedziałem rozmyślałem? Tak naprawdę to oglądałem to co dzieje się za oknem. Nie mam o czym rozmyślać. Po chwili zdecydowałem, że pójdę nad rzekę snu.
- Blue! Idziemy! - krzyknąłem wychodząc
Ta jaskinia jest tak magiczna, że jak siedzisz na jednym z końców, a ktoś woła cię z początku jaskini to słychać wszystko idealnie. Wyszedłem z jaskini.
- Blue! Gdzie ty jesteś?! - krzyknąłem
Smok nadal się nie pojawiał.
- Masz trzy sekundy! Raz...Dwa...-
I w ostatniej sekundzie smok przybiegł.
- Co ja z tobą mam... Idziemy na spacer - powiedziałem i ruszyłem w wybrane miejsce
Już z daleka słyszałem uspokajający szum wody. Kiedy w końcu dotarliśmy na miejsce położyłem się i zamknąłem oczy...
[...]
Obudził mnie jakiś śmiech.
- Cześć Zack! Obudź się! -

Lucy?

Od Zacka do Tali

- Może do lasu? - zapytałem
- Okej - uśmiechnęła się
- No to ruszajmy -
Szliśmy wolno i w ciszy. Przelatywały obok nas najróżniejsze ptaki, owady i inne stworzenia natury. Było cicho, ale nie przeszkadzało nam to. W końcu doszliśmy nad jakiś strumień. Usiadłem nad jego brzegiem. Poczułem podmuch wiatru.
- Mmmm... Idealnie... - powiedziałem cicho
- A tak w ogóle - powiedziała Talia siadając obok, a po chwili dodała - Dlaczego tak bardzo fascynujesz się wiatrem?-
- To mój żywioł - powiedziałem
- Aha... -
- A ty? -
- Co ja? -
- Jakie masz moce? -

Talia? Sory, że takie krótkie.

Od Looka do Tali

- Jak chcesz... - powiedziałem
Czasami gdy się stresuję, ukazują się dusze zmarłych wilków. Tak to już jest z tymi duszami... Nad wodą zauważyłem - Lennę - duszę, która mnie prześladuje. Wszędzie za mną łazi i w ogóle. Za życia była we mnie zakochana i to jest powodem jej prześladowania.
- Look? - zapytała Talia
- Tak? -
- Czy ty też tam kogoś widzisz? - zapytała wskazując miejsce gdzie stała Lenna
- Tak. To jest Lenna. Jest zmarłą duszą, która mnie prześladuje, bo za życia...się...we mnie podkochiwała - mówiłem coraz wolniej i niewyraźniej
- Co? -
- A nic nic. Widzisz? Już tam nikogo nie ma -
- Masz rację -
Odetchnąłem z ulgą, kiedy wilczyca przyznała mi rację.

Talia?

piątek, 22 lipca 2016

Od Talii do Looka

-To tylko Ja-Powiedziałam wychodząc pewnie ujrzał szarą wilczyce.
-To znaczy?-Spytał
-Talia.-Powiedziałam wychodząc z lasu
-A ja Look.
-To ty ten nowy basior w wataszy samotnego wilka?
-Tak, a ty?-Zapytał
-Ja jestem tam alfą.-Odparłam
-A przepraszam nie wiedziałem.
-Przecież mnie nie zagryzłeś tylko przywitałeś.
-No w sumie.
-Idę się wykąpać. Popływasz ze mną?
-Nie oszczędzę sobie.-Odpowiedział a ja wskoczyłam do wody.
***
Gdy wyszłam, otrzepałam się i chyba kilka kropel spadło na niego. A ja zmieniłam kolor sierści.
-Sorry-Przeprosiłam go
-Nic nie szkodzi.
-Mogę się koło ciebie położyć obok ciebie?
Look?

Od Talii do Zacka

Po niewyspanej nocy byłam lekko niewyspana. Poszłam na łąkę by cos upolować. Chodziłam lecz nic nie upolowałam. Przez chwile myślałam by nie zawołać Belli. Ale postanowiłam że poczekam , aż sama coś znajdę. I się nie myliłam. Po chwili ujrzałam jelenia , nie zajęło mi to zbyt dużo czasu. Bardzo szybko zatopiłam kły w jego karku. Potoczyłam się nad najbliższe drzewo i tam się położyłam. Zjadłam mą ofiarę i szybko usnęłam.
***
Gdy się obudziłam ujrzałam wilka idącego ścieżką. Chyba mnie nie zauważył. Rozpoznałam iż\ż to był Zack.
-Cześć.-Powiedziałam lekko zaspana
-O Hej nie zauważyłem cię.
-Sama bym się nie zauważyłam.-Przyznałam. Zaśmiał się
-A co tu robiłaś?-Spytał
-To tak w skrócie. Bez senna noc. Polowanko. Jeleń. Spanie/odsypanie.-Zahihotałam  i ziewnęłam.
-Ale dalej jesteś zmęczona?-spytał z troską
-Ale tylko troszkę.-odparłam
-Jak chcesz to sobie pójdę.
-Nie zostań tak naprawdę przeszła bym się.
-A gdzie chcesz pójść?-Spytał
-Nie wiem ty wybierz.-Popatrzyłam na niego i wstałam
Zack?

Od Lucy do Asaki'ego Ebaonm'a

- Witaj. Ja mam na imię Lucy i jestem betą Watahy Samotnego Wilka, ale naprawdę nie musiałeś tego robić.
- Po prostu wyczułem, że jesteś kimś ważnym. - odpowiedział, a ja się uśmiechnęłam.
- Jak byś chciał to mógłbyś dołączyć do watahy. - powiedziałam.
- Naprawdę? Bardzo byśmy chcieli. Ahh, zapomniałem ją przedstawić. To jest Rua, moja towarzyszka.
- Miło mi Cię poznać Rua, no ale teraz już chodźmy, bo muszę powiedzieć Tali, alfie watahy, że dołączyłeś.
Ruszyliśmy dosyć wolnym krokiem przez las. Po 15 minutach marszu byliśmy już przy jaskini. Gdy weszliśmy do środka zawołałam Talię, a ona po chwili przyszła. Powiedziałam jej, że Asaki dołączył do watahy, a ona bardzo się ucieszyła.
Jeszcze chwilę rozmawialiśmy, a potem wyszłam z jaskini razem z nim.
- Lucy, czy mogłabyś mnie oprowadzić, pokazać różne tereny watahy? - zapytał.
- Jasne, i tak nie mam żadnego innego zajęcia. - odpowiedziałam.


Asaki?

Od Looka do (Ktoś odpisze?)

Postanowiłem trochę zwiedzić nową watahę. Razem z Jasminą wędrowaliśmy po jakiejś puszczy, a po chwili wyszliśmy na polanę.
- Ale tu jasno - powiedziała Jasmi
- To chyba dobrze? -
- Może tak może nie... Nie jestem przyzwyczajona do takiego słońca -
- Oj, nie narzekaj. Ciesz się, że cię nas przyjęli -
- Okej, okej -
Dalej szliśmy w ciszy. W końcu doszliśmy na jakieś pole, gdzie podobno jest dużo jeleni.
- Poczekaj tu, a ja coś sobie upoluję - powiedziałem
- Ok -
Pobiegłem w głąb pola i znalazłem dorodnego jelenia.
- Tutaj jesteś - powiedziałem szeptem
Szybko go upolowałem i wróciłem do Jasmin.
- Idziemy nad rzekę kamieni, czy jakoś tak? - zapytała
- Ok -
Wziąłem jelenia w pysk i poszliśmy nad rzekę kamieni. Usiedliśmy na jakimś większym kamieniu. Zacząłem konsumować swój posiłek.
- Ładny koń - usłyszałem z oddali
- Dzięki? Kim jesteś? - zapytałem w głąb lasu


Ktoś odpisze?

Od Lucy do Zack'a

- A ja jestem Lucy, beta Watahy Samotnego Wilka.
- Naprawdę!? Ja też tam należę. I nie wiedziałem że jesteś betą.
- Nic się nie stało. A po za tym lubię jak mnie inni traktują normalnie. - powiedziałam.
- To dobrze.
Wtedy podeszłam i usiadłam obok niego - Wiesz, jestem nowy i jeszcze się w tym wszystkim gubię.
- Nic nie szkodzi, to normalne. - I popatrzyłam w stronę okien - Ale leje nie?
- Tak i to bardzo - Przyznał.
I w tym momencie w wejściu stanęła Sara. Popatrzyłam na nią ze zdziwieniem, ponieważ była przemoczona do suchej nitki.
- Sara! Jak mnie tu znalazłaś? - zapytałam.
- To proste. Poszłam za twoimi śladami. - odpowiedziała.
- Zack, to jest Sara, moja towarzyszka. Sara, a to jest Zack, zaproponował mi tutaj przeczekanie tej okropnej ulewy.
- Witaj Saro, miło mi cię poznać. - powiedział Zack.
- Mi również. - odpowiedział Sara.
Nastała chwila ciszy, a po chwili przez okna wpadły promienie słońca.
- Oo, przestało już padać, to na nas już czas. Sara, choć, idziemy. - I skierowałyśmy się w stronę wyjścia.

Zack?

Nowy członek watahy!!!!!

Imię----Look (czyt. Luk)
Pseudonim----nie ma chyba, że ktoś mu wymyśli
Wiek----6 lat
Płeć----Basior

Od Zack'a do Talii

Wstałem jeszcze przed wschodem słońca. Wsiadłem na Blue i polecieliśmy w odosobnione miejsce. Znaleźliśmy je kiedy szukaliśmy polany. Usiedliśmy na dużym kamieniu i podziwialiśmy wchód słońca. Było pięknie.  Kiedy słońce wzeszło Blue poleciał do jaskini, a ja wszedłem w las. Nad strumykiem znalazłem dorodnego jelenia. Szybko go upolowałem i zjadłem. Kości pozostawiłem padlinożercom. Gdy przechodziłem obok jednego z większych drzew spotkałem lamparta. Zatrzymałem się i przyjrzałem mu się. Gdy się napatrzyłem poszedłem dalej.
***
W końcu doszedłem na polanę. Dziś nie działo się nic ciekawego, więc postanowiłem pójść do siebie. Wszedłem do jaskini i poszedłem do najbardziej oświetlonej groty. Patrzyłem na świat. Światło powoli zaczęło mi przeszkadzać, więc przeszedłem się do najciemniejszej groty. Usłyszałem miałknięcie. Poszedłem w stronę odgłosu. Po chwili zauważyłem gromadkę małych rysi białych. Po chwili przyszła ich matka. Nie wierzę, w mojej jaskini są właśnie najbardziej płochliwe zwierzęta. Z resztą, nie dziwię im się. To jest chyba najciemniejsze i najchłodniejsze miejsce w lesie. Tym bardziej, że ich matka zrobiła im miejsce gdzie jest tylko śnieg. Zostawiłem ich samych i wyszedłem z jaskini. Nie będę nikomu o tym mówić. Po co ma się robić zamieszanie. Mnie one nie przeszkadzają. Może będę pierwszym wilkiem, który ujarzmi rysia? Ale jedno jest pewne i tego nigdy nie zmienię: NIKOMU O NICH NIE POWIEM, NAWET TALI.

Talia?

Od Talii do Zacka

Zostałam sama . Obserwowałam gwiazdy zastanawiając się dlaczego znów mnie zostawił. ,,No cóż tac są faceci'' pomyślalam. Było już późno więc postanowiłam udać się do jaskini . Po drodze rozkoszowałam się urokiem nocy . W słuchałam się. Usłyszałam szum strumyka, odgłos wydawany przez sowy, jak mrówki pod moimi łapami pracują, jak wiewiórki wzdychają przez sen. Miło się tak szło. Wyjątek to taki że byłam sama. Jednak to mi teraz nie przeszkadzało bo ujrzałam światło wiodące z mej jaskini. Przyspieszyłam. Gdy weszłam do mojej groty Cora powitała mnie z radością,  a Bella się uśmiechnęła. Rozmawiałyśmy. Nie rozumiem dlaczego one siedzą ciągle w jaskini i nic nie robią. Próbowałam zasnąć lecz nic więc wyszłam na zewnątrz,  siadłam na skale i wpatrywał się w gwiazdy. Ujrzałam Gwiazdozbiór Kate.
-I co ja mam teraz zrobić -Zapytałam ją z nadzieją że odpowie ale się nie odezwała.
Zack?

czwartek, 21 lipca 2016

Od Zacka do Talii

-Nie - powiedziałem po chwili zastanowienia
 - To po co tu jeszcze jesteś? -
- A nie chcesz żebym tu był? Zawsze mogę sobie iść -
- Nie! - zawołała i po chwili dodała - Zostań - - Ok
***
Było już całkowicie ciemno. Oglądaliśmy gwiazdy. Jako pierwszy zauważyłem gwiazdozbiór Kate.
- Patrz! Gwiazdozbiór wilczycy Kate! - powiedziałem
- Masz rację! Nie zauważyłam go -
 ***
- Na mnie już czas - powiedziałem wstając Wstałem.
 - Nie idziesz? - zapytałem
- Jeszcze posiedzę i popatrzę na gwiazdy -
- Ok - Poszedłem do jaskini. Położyłem się w swojej grocie i zasnąłem.
Talia?

środa, 20 lipca 2016

Od Talii do Zacka

Gdy odszedł próbowałam za nim biec ale nie wiedząc czemu zatrzymałam się. Czułam że nie chce mnie teraz widzieć. Poszłam więc do swojej jaskini nawet nie zauważyliśmy jak już było południe. Jak ten czas szybko mijał. Gdzy dotarłam do swojej groty Bella mnie o wszystko wypadał jakbym była u spowiedzi. Postanowiłam się wyrwać i pobiegłam przed siebie. Dotarłam do jeziora i zauważyłam że na jednym z kamieni siedzi Zack.
-Już nie jesteś sfochowany ? -pytałam
-To zależy. -zaczęłam podchodzić do niego gdy zaburczało mi w brzuchu, uświadomiłam sobię że nie jadłam nic prócz śniadania. -Jesteś głodna?
Spytał z troską, a ja pokiwałam łbem.
-Lekko ale zaraz sobie coś u poluje. -I już miałam się odwrócić gdy zawołał
-Poczekaj. Masz. -wskazał łbem na kawał mięsa -zjedz sobie
-Nie upoluje sobie.
-Teraz to ja ci rozkazuje .
Nie chciałam sie kłócić więc popatrzyłam na niego z niezadowoleniem i usiadłam przy nim  . Jedząc czułam jego wzrok na sobie. Gdy dokończyłam jego jedzenie poczułam ogromne zmęczenie  . Położyłam sie obok niego lekko się o niego opierając. Cały czas sie na mnie patrzył jednak mi to nie przeszkadzało  . Zasnęłam.
***
Gdy się obudziłam wciąż był przy mnie i nadal sie patrzył jakby nie spał. Popatrzyłam sie na niego.
-Ciągle tu byłeś? -było już ciemno wiec chyba długo spałam.
Zack?

Od Zacka do Talii

To było nawet ciekawe...
- Musisz mi coś obiecać? - powiedziałem kiedy już siedzieliśmy na brzegu rzeki
- Słucham? -
- Nigdy, ale to nigdy już więcej nie pociągniesz mnie za grzywkę, ok? Obiecujesz? -
- Nie obiecuję - zaśmiała się
- To ja mam focha - powiedziałem z udawaną złością i po chwili dodałem - Idę sobie -
Podniosłem łeb do góry i zamknąłem oczy. Na ślepo wszedłem w las.
- Zack poczekaj! - słyszałem za sobą wołanie Tali
- Mam focha - powiedziałem
Tak rzeczywiście to nie wiedziałem dokąd iść. Z pomocą przyszedł mi wiatr. Pokierował mnie do mojej jaskini. Gdy wszedłem do swojej groty nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić. Nudziło mi się.
*15 minut później*
- Chyba mi się przysnęło - powiedziałem do siebie
Wyszedłem z jaskini. Było popołudnie.
~Przydałoby się coś zjeść~ pomyślałem i pobiegłem w głąb lasu
Na słonecznej polanie znalazłem dorodnego jelenia. Szybko go upolowałem. Swą zdobycz zaniosłem nad rzekę kamieni, gdzie go zacząłem konsumować.

Talia? 

Od Talii do Zacka

Zauważyłam Zacka akurat wtedy gdy rozmawiałam z Lucy o dzisiejszych przeżyciach.
-Poczekaj-powiedziałam do nie następnie pobiegłam do niego- Cześć
-O hej nie usłyszałem cię.-Powiedział otwierając jedno oko
-Wyspałeś się?-Zapytałam
-Tak. O której ty wstałaś?-Spytał
-Tak około 7. A ty?
-No teraz właśnie. Z kim rozmawiałaś?-Wymienialiśmy się pytaniami
-Z Lucy chodzi!-Powiedziałam ale on się nie ruszył
-Nie po co?-Widocznie mu się nie chciało
-Porozmawiasz z nami , ty lepiej opowiadasz ode mnie.- Szarpnęłam za jego grzywkę by wstał
Po krótkiej przepychance udało mi się go podnieś i zaprowadzić do niej.
-Cześć-Powiedziała Lucy
-Witaj-Odparł-I co teraz -Spytał patrząc na mnie
-No opowiedz jej
Po opowiedzeniu historii
-Faktycznie od ciebie lepiej opowiada-Przyznała Lucy a ja popatrzyłam na nią wkurzona.
-A dziękuję-Powiedział Zack
-Proszę-Odpowiedziała Lucy-Muszę już iść  do jutra
Po jej oddaleniu zapytałam Zacka czy się przebiegniemy ale jego odpowiedź była oczywista ,,Nie chce mi się''
-Ale z ciebie Leń-Powiedziałam
-No i co z tego
-To z tego że ci karze-I znów szarpnęłam tą jego grzywkę - Ty gonisz
I popędziłam przed siebie tym zrazem jednak pobiegł za mną. Był troszkę szybszy ale jak mnie wyprzedził ja również przyspieszyłam. Biegliśmy w łeb w łeb aż w pewnym momencie wpadliśmy do jakiegoś jeziora a dokładnie w turlikaliśmy się. Równocześnie wynurzyliśmy się z śmiechem.
Zack?

Od Zacka do Talii

Usłyszeliśmy kroki ludzi. Ech... Czy oni zawsze muszą mieszać się w nie swoje sprawy? Używając mocy wiatru wywiałem ich z jaskini i przeniosłem bardzo daleko.
- Teraz to już nic ci nie grozi... Blue! Idziemy! - powiedziałem
Smok wstał i podbiegł do mnie.
- Do jutra! - krzyknąłem  i wsiadłem na smoka
Po chwili byliśmy w domu. Ułożyłem się na swoim miejscu i zasnąłem.
****
Wstałem późno. Czemu się dziwić? Obudzono mnie pośrodku nocy. Wstałem o dziwo wyspany. Wyszedłem na zewnątrz. Postanowiłem pójść na główną polanę, zawsze było tam dużo osób i innych. Z daleka zauważyłem jak Talia rozmawia z jakąś waderą. Postanowiłem im nie przeszkadzać i poszedłem pod jedno z drzew. Dawało niesamowity cień. Usiadłem i zamknąłem oczy. Przeszedł przeze mnie podmuch wiatru. Wiatr zawsze mnie uspokajał i dawał siłę. Rozmarzyłem się i zacząłem słuchać wiatru, zawsze miał jakieś światowe nowinki.

Talia?

wtorek, 19 lipca 2016

Od Talii do Whhittey

-Nie w sumie -odpowiedziałam bez zaufania przed znalezieniem sie przed nią przybrała wygląd szarej wader
-Kim jesteś??  -spytała niepewnie
-Nazywam sie Talia i jestem Alfą watahy samotnego wilk,,  a ty? -odpowiedziałam pytaniem
-O kurczę przepraszam nie wiedziałam nazywam się Whhittey i jestem nowo nabytą wiedzę twoje watasz-odparła
-Tak obiło mi się o uszy , czemu nie śpisz  ?-zapytałam zmieniając kształt na czarno-fioletową wadere
-Właśnie miałam iść spać -odparła
-Chcesz się przespać u mnie w jaskini  ?-zapytałam uprzejmie
-No mogę  , a to daleko  ?
-Nie -odpowiedziałam i ruszyłyśmy w drogę .
Podczas jak tak szłyśmy zauważyłam że zaczyna zasypiać więc kazałam jej się oprzeć o mój bok by lepiej nie upadła.
Whhittey?

Od Talii do Zacka

-Zack! -zawołałam-Bardzo ci dziękuję.
-Nie ma za co to chyba należy do moich obowiązków- odparł
-Może wejdziesz na pijemy sie wody mam też kilka zajęcy.
-Nie dziękuję -odparł
-No choć proszę nie zostawiaj mnie samej najlepiej to wogóle zostań na noc bo będę się bała -powiedziałam sprytnie
-No dobrze ale na noc nie zostajemy- warknął , weszliśmy do moje jaskini i chyba go trochę oszołomiła bo zrobił dziwną minę, jego smok położył sie koło mojego ,a Bella , ktora właśnie opiekowała sie Corą popatrzyła się  na mnie jakby nie wiedziała co robić  . Pokiwałam jej łbem żeby sie nie martwiła i wróciłam do Zacka  . Zaprowadziłam go do jednego z moich wodospadów by podać mu wodę i zająca . Miałam zrobioną specjalną klatkę z trawa gdzie kicały sobie dzieki czemu byly cały czas świeże  . Chyba był troche pod wrażeniem tego pomysłu. Rozmawialiśmy dość długo gdy nagle za jaskini usłyszeliśmy czyjeś kroki. To byli ludzie!!!!
Zack ??

Od Whhittey do Talii

Była noc. Pomimo lekkiego wiatru dosyć ciepła noc... Usiadłam na trawie i spojrzałam w niebo przypominając sobie dawne czasy, kiedy to jeszcze siedziałam nocą z Raverem i marudziłam mu, że to jeszcze nie pora na spanie. Teraz wiem, jakim byłam uciążliwym szczeniakiem, hehe ... Śpiąca zebrałam się z trawy, i ruszyłam pod jedno z drzew. Byłam nieźle wykończona dzisiejszym spotkaniem... Szczerze wolałabym już nigdy nie spotkać mojej bratowej, ot to ,,najlepsza osoba" jaką mogłam poznać... Już miałam zamykać oczy i powoli zasnąć, kiedy poczułam zapach innego wilka niedaleko. Powoli wstałam i szybko doszłam do normalnego stanu... Nastawiłam się cicho na atak, chociaż byłam już mocno zmęczona walką... Wilczyca zbliżyła się do mnie, a ja podeszłam bliżej.
-Mogę w czymś pomóc ? -zmierzyłam ją przyjaznym spojrzeniem, ale cały czas nieufnym.
Talia ?

Od Asaki 'ego Ebaonm' a do Lucy

Spojrzałem na jednorożca, który spał obok mnie.
- Idziemy dalej. - powiedziałem z lekkim uśmiechem. Ta tylko prychnęła wesoło potrząsając pyskiem. Wybiegliśmy z jaskini szukając nowego domu. 
- Czujesz to? - spytała klacz strzygąc uszami.
- Tak. inne wilki. - odpowiedziałem patrząc w stronę zapachu. Po chwili tam ruszyłem. Napotkałem jakąś waderę. Była ona biało-fioletowa, a co najważniejsze wyglądała jak jakaś boginia.
- Witam serdecznie. Nazywam się Asaki Ebaonm i szukam nowego domu. - powiedziałem z lekkim skłónem oddając jej szacunek. Jej zapach świadczył, że jest kimś ważnym. Spojrzałem na białą klacz, która powoli podeszła do nas mierząc waderę wzrokiem.

 Lucy?

Od Zack'a

Początek istnienia
(to opowiadanie opisze przeszłość Zack'a)

Był wieczór kiedy przyszedłem na świat. Matka była bardzo szczęśliwa, że będzie miała też syna. Było nas czworo - ja i moje trzy siostry. Bardzo je kochałem, chociaż dokuczały mi i wywyższały się, ponieważ byłem najmniejszy z miotu. Gdy już razem z siostrami ukończyliśmy rok, mama postanowiła, który z żywiołów na nas przypadł. 1 siostra - Laura otrzymała ziemię, można było się tego spodziewać, najbardziej przypominała ojca i z wyglądu i z charakteru. 2 siostra - Maja też otrzymała ziemię. Tak jak Laura byłą jak ojciec. 3. siostra - Mia otrzymała naturę, po matce. A ja otrzymałem wiatr po dziadku ze strony mamy. Z całej naszej wilczej rodziny tylko ja i dziadek posiadaliśmy wiatr.
Ja osobiście najbardziej lubiłem Mie. Była bardzo spokojna i to w niej uwielbiałem. Miałem półtora roku kiedy dostałem Kucz Nilu. Był to prezent od dziadka. Nosił go on przez całe swoje życie i powiedział, że teraz moja kolej. Nosiłem go z dumą przez kolejne pół roku. Gdy skończyłem dwa lata, urok dzieciństwa prysł. Ojciec coraz rzadziej przebywał w domu, a matka urodziła kolejną czwórkę szczeniaków i już przestaliśmy być tacy ważni, bo na pierwszym miejscu były teraz kolejne młode. Przestało mi się to podobać. Zostałem wyrzutkiem. Nikt już się mną nie przejmował. Musiałem dla siebie robić wszystko sam. Miałem tego dość. Musiałem tyrać dla siebie i dużo młodszego rodzeństwa. Miałem dość. Pewnej chłodnej nocy uciekłem i nie wróciłem. Poczułem się wolny i nie zależny. Nie musiałem już pracować dla siebie i 5 innych. Upolowałem jednego jelenia i wystarczyło. Uczyłem się sam i od wilków, które napotkałem na swej drodze.
***
Była chłodna noc. Siedziałem na pustej polanie i oglądałem księżyc. W powietrzu poczułem czyjąś obecność.
- Hej... Fajny wisiorek - powiedział ten ktoś i usiadł przede mną.

cdn.

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Whittye
Wiek----17 lat
Płeć----Wadera
Data urodzenia----  13.08.1999 rok

Od Zacka do Talii

- Talia to zbyt niebezpieczne. Nie możesz tam iść. Zostaniesz tu - powiedziałem stanowczo i zawołałem Blue
- Nie, ja muszę iść ją odnaleźć -
Wskoczyłem na smoka. Talia chciała zrobić to samo, ale wznieśliśmy się w powietrze. Zaczęliśmy odlatywać.
- Zack! - krzyczała Talia
- To dla twojego dobra! - krzyknąłem i już po chwili straciłem ją z oczu.
Blue nagle stanął. Zauważyłem plamki krwi na większych liściach.
- Leć tak jak one pokazują - powiedziałem
Smok wykonał polecenia. Po chwili dolecieliśmy do jakiegoś obozu. Cora zamknięta była w mega dużej klatce. Skrzydła miała związane, a na szyi miała założony łańcuch. Cicho wylądowaliśmy. Było późno więc ludzie spali w namiotach, a ognisko było zgaszone. Cicho podszedłem do klatki. Wysunąłem pazur i starałem się otworzyć kłódkę. Za trzecim razem się udało. Powoli wyprowadziłem obolałą Core. Zaprowadziłem ją do lasu gdzie przeciąłem sznur, który trzymał jej skrzydła. Łańcuch też był zapięty na kłódkę, więc znowu starałem się ją odpiąć pazurem. Tym razem udało się od razu. Cara na szczęście była w stanie latać. Wszedłem na swojego smoka i polecieliśmy.
****
Dolecieliśmy jeszcze przed 3. Talia siedziała zdenerwowana przed jaskinią. Gdy zauważyła swojego smoka bardzo się ucieszyła. Spokojnie wylądowaliśmy.
- Zrób jej jakiś okład. Jest pokaleczona, a szczególnie na szyi - powiedziałem
Talia dokładnie obejrzała Core.
- No stary to na nas już czas - powiedziałem do smoka
Odkręciliśmy się i zaczęliśmy odchodzić.

Talia?

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Asaki Ebaonm
Pseudonim----Jeśli jesteś jego przyjacielem możesz używać jednego z imion, albo skrótów takich jak As czy Eab.
Wiek----6 lat
Płeć----Basior

Od Talii do Zacka

-Przecież się nie pali-powiedział lekko zaspany.
-Cora zniknęła! -Powiedziałam -Wołam jej ale nie przelatuje. Nie wiem co się z nią dzieje .
-Wow spokojnie. Powoli  . Co się stało i kiedy zauważyłaś że zniknęła?
-Godzine po tym jak przyleciałaśmy do jaskini.
-Zostało coś po niej ?-zapytał
-Trochę krwi- powiedziałam z przejęciem
-To dziwne  , nie wiesz czy ktoś mógł ją porwać?
-Raczej nie ale to miejsce wygląda bardziej jak pobojowisko.
-Chodźmy tam. -powiedział
***
Gdy doszliśmy na miejsce nie mogłam na to patrzeć. Wyszłam a on został . Dość długo tam był. Po około godzinie wyszedł i powiedział
-Tak na stówę ją porwano ale zrobię wszystko by ją odnaleść.
Byłam rozklekotana .
-Naprawdę ją znajdę  . Jutro rano idź do Lucy  -powiedział
-Nie ja chce iść z tobą  .-próbował zaprzeczyć ale mu nie pozwoliłam mu  .
Zack?

Od Zacka do Talii

- Nie chce mi się - powiedziałem rozciągając się na Blue
- Tobie chyba nic się nie chce - zaśmiała się
Dałem znak Blue, żeby zaczął lecieć w dół i zatrzymać się obok Talii. Wadera spokojnie schodziła z góry, a ja i smok powoli dotrzymywaliśmy jej kroku. Gdy w końcu byliśmy blisko ziemi zeskoczyłem ze smoka. Byłem pewny, że poczuję ziemię, a tu niespodzianka - zamiast ziemi wylądowałem w jakiejś kwiecistej (jakby to nazwać?) brei? Nie wiem co to do końca było, ale wiem, że nie mogłem z tego wyjść. Czułem się jakbym był w bagnie. W końcu udało mi się wykaraskać i stałem już na ziemi.
- Chyba będziemy się zbierać. Ciemno się robi - powiedziałem
- Ok... To do jutra - powiedziała wadera
- Do jutra -
Wskoczyłem na smoka i polecieliśmy w stronę jaskini. Każdy poszedł do siebie. Ułożyłem się przy ''oknie'' i tam zasnąłem.
****
Było gdzieś po północy. Księżyc świecił bardzo mocno. Mianowicie obudził mnie ból głowy. Ktoś rzucał kamieniami, znaczy się kamykami. Wyszedłem z jaskini i stanąłem od zewnętrznej strony przy ''oknie''.
- Jest tu ktoś? - zapytałem
- To ja -
Po głosie rozpoznałem, że to Talia.
- Skąd wiedziałaś gdzie śpię? - zapytałem
- Nie wiedziałam, rzucałam w każdy otwór w ścianie -
Zaśmiałem się na tą odpowiedź.
- A po co przyszłaś? - zapytałem

Talia?

Od Talii do Zacka

-Z czego się śmiejesz? -zapytałam patrząc na niego
-Bo... On ma takie śmieszne oczy- śmiał się w niebogłosy a ja czekałam aż się uspokoi chociaż fajnie wygląda jak się śmieje  .
-Może się przelecimy ?-zaproponowałam mu, a on pokiwał łbem i wskoczył na swojego smoka, zrobiłam to samo.  Latalismy jak szaleni, robiąc rużne beczki  , fikołki, przy śpieszaliśmy i nurkuwaliśmy  , jednym słowem świetnie się bawiliśmy. Było cudownie i uświadomiłam sobie że właśnie tego mi brakowało rozgrywki.
-Zatrzymamy się tu -zaproponował wyskoką górę. Stanęliśmy na jej szczęcie a ja wychyliłam się , czując jak wiatr obija się w moje futro. Zack stanął kołomnie i wyprostował się. Było po prostu cudownie , zimne powietrze przelatywało przez każdą część mojego ciała. Postanowiłam pociągnąć Zacka za jego grzywę.
-EJ! - wrzasnął
-Jak chcesz to mnie złap i zaczęłam zbiegać po kamieniach w dół.
Zack?

Od Talii do Lucy

Zmierzając w stronę pustyni wiedziałyśmy że przed nami bardzo długa droga. Rozmawiałyśmy ze sobą na różne tematy  . Najbardziej jednak zainteresował mnie temat o chłopakach.
-Jak wyobrażasz sobie swojego chłopaka  ?-zapytała mnie Lucy
-No nie wiem, żeby był silny i żeby był bardzo opiekuńczy w stosunku co do mnie. A ty?
-hym-zatanawiała się chwilę - chyba to samo i żeby był słodki.
-No tak to terz bardzo ważna rzecz potrzebna chłopakowi. -powiedziałam
-Zmieńmy tan teman  , nie wiesz za ile dojedziemy nie?
-Biegnąc tak około 15/20 min ale naszym tempem to pewnie 30/35 min . Chyba że sie po ścigamy. -Po mojej odpowiedzi gwałtownie przyspieszyła, lubię wyzwania, pobiegłam za nią , w kilka sekund ją dorobiłam i zwolniłam żeby jej nie zgubić  .
Zrobiłyśmy odpoczynek i się napiłyśmy.  By znów wyruszyć po 15 minutak ujrzałam wielką pustynię
-i co teraz  ? -zapytałam
Lucy?

Od Zacka do Talii

- Po jedzeniu chyba, nie wolno wchodzić do wody... - powiedziałem
- Oj tam! Głupoty. Wskakuj! -
- Niech będzie, ale za moją śmierć ty odpowiadasz -
- Okej - zaśmiała się
 Wolno wszedłem do wody. Lubię pływać, ale jakoś nie kręci mnie to zbytnio. Poczułem jak delikatne fale uderzają w moje ciało. Futro już zdążyło się zamoczyć i byłem mokry.
- Nurkujemy? - zapytała Talia
- Okej -
Zanurkowałem pierwszy. Dosyć płytkie to jezioro. Na moje oko na samym dnie woda miała 20 stopni. Więc jak dla mnie w sam raz. Talia była jakieś 5 metrów ode mnie. Gdy zaczęło mi brakować powietrza wynurzyłem się. Grzywka opadła mi na oczy, a słońce zaczęło suszyć mi głowę. Ponieważ było dosyć mocne szybko miałem suchą głowę. Nagle usłyszałem trzepot skrzydeł. Nie byłem w stanie ocenić co leci, gdyż gdy podniosłem oczy słońce je ''paliło''.
- Ja już wychodzę - powiedziałem i wdrapałem się na pobliski głaz
Wytrzepałem się ze zbędnej wody. Jakieś 10 m ode mnie stał dość spory czarno-błękitny smok.
- O! Cora! Przyleciałaś - wadera wyszła z wody
- To twój smok? - zapytałem
- Tak, a ty masz jakiegoś towarzysza? -
- Mam smoka. Jak chcesz to go zawołam -
- Oki -
Lekki podmuch wiatru ode mnie wystarczył, aby Blue zrozumiał gdzie ma przyjść. Po jakiś 2 sekundach przyleciał i usiadł na jakimś głazie, a po chwili podszedł do mnie i spojrzał na mnie jakby pytał
- Po co miałem przyjść skoro nic ciekawego się nie dzieje? -
Na sam ten wyraz oczu zacząłem się śmiać, a smok spojrzał na mnie jak na głupiego.

Talia?

Od Lucy do Jacoba

- Jacob, naprawdę nic się nie stało. Ja jak do niej dołączyłam to na początku też miałam pewne obawy, czy znajdę w niej swój prawdziwy dom i przyjaciół, ale to później wszystko minęło.
- Czyli się nie gniewasz na mnie? - zapytał trochę nie pewnie.
- Nie, nie gniewam. - powiedziałam z uśmiechem na pysku. - Chcesz może pójść na spacer i pogadać?
- Tak, z wielką chęcią. - powiedział i ruszyliśmy.
Spacerowaliśmy tak kilka godzin, ale czas bardzo szybko nam mijał na ciekawiej rozmowie.
Zaczynało się  ściemniać i Jacob powiedział, że musi już iść bo Nala pewnie się zaraz będzie się denerwować czemu go tak długo nie ma. Pożegnaliśmy się i pobiegł w stronę domu.
Ja jeszcze chwilę sama spacerowałam, po czym również skierowałam się w stronę swojej jaskini.

Od Lucy do Tali

Gdy chłopaki zniknęli w zaroślach wróciłyśmy do polowania.
Przechodziłyśmy przez las w poszukiwaniu jakiejś zwierzyny, gdy natknęłyśmy się na niewielką polanę. Akurat pasło się tam stado jeleni, więc schowałyśmy się w krzakach i wypatrywałyśmy jakiegoś słabszego osobnika. W pewnym momencie jedna łania oddaliła się nieco od reszty, to nam wystarczyło. W mgnieniu oka wyskoczyłyśmy z krzaków, Talia biegła prosto na nią, a ja skierowałam się trochę na ukos, żeby odciąć jej możliwość ucieczki. Po chwili Talia wskoczyła jej na zad, a ja zacisnęłam swoje szczeki na szyi. Nie minęło 5 sekund jak łania była już martwa.
Przerażone stado jeleni pobiegło do lasu, a my zaczęłyśmy jeść swoje upolowane śniadanie.
Po skończonym posiłku usiadłyśmy na trawie. Wokół  nas kwitło tysiące kwiatów.
- Ale tu ładnie. - powiedziała Talia.
- No, bardzo. To co, idziemy teraz zobaczyć Morderczą pustynię? - zapytałam.
- Tak, pewnie. W ogóle zapomniałam, że miałyśmy tam iść. - Odpowiedziała śmiejąc się.
Po chwili wstałyśmy i skierowałyśmy się w stronę pustyni.


Talia?

Od Talii do Zacka

Patrzyłam jak odchodzi, gdy już się oddalił postanowiłam wrócić do polowani.. Nie zajęło mi to długo gdyż akurat pod moimi łapami przebiegł mi zając. Zaczęłam się z nim gonić  . Przez pięć minut była niezła zabawa. Jednak złapałam go i zagryzłam. Wzięłam go w pysk i ruszyłam na przód. Dziwne że to truchło co właśnie niosę w pysku nie zauważyło mojej czarnej sierści. Powołanie zmierzała nad wodę by się ochłodzić i zjeść zdobycz.
Woda dziś wyglądała bardzo zachęcająco.  Położyłam się na pobliskiej skale i zaczęłam powoli przełykać kęsy  . Było mi bardzo wygodnie. Nagle po drugiej stronie pojawił się wilk  . Tan sam co spotkałam na łące. Było już południe i słońce straszenie jażyło. Basior trzymał w pysku wielkie go jelenia. Ja już zjadłam swojego królika a on położył się ze swoją zdobyczą po drogiej stronie jeziora widziałam go gdyż jezioro nie było wielkie,  raczej małe tak około 50 metrów na oko.
-Część -powiedziałam a on ledwie na mnie popatrzył  . Raczej zażarcie wpatrywał sie w swoją zdobyczy .
-Czejść-mruknął pod nosem
Ja nie patrząc wskoczyłam do wody i poczułam wielką ulgę  . Czułam jego wzrok na sobie. Pływałam tak przez jakieś 10/20 minut a on nie spuszczał ze mnie wzroku  . Wynużyłam się obok niego. Zjadł już całego jelenia.
-Może zamiast sie na mnie gapić , wykąpiesz się ze mną  ?
Zack ?

Od Zacka do Talii

Wstałem wcześnie, jeszcze przed wschodem słońca.
~Przydałoby się coś zjeść~ pomyślałem
Postanowiłem iść na pole tulipanów - tam zawsze się coś znajdzie. Gdy dotarłem na miejsce znalazłem bardzo dorodnego jelenia. Przygotowałem się do ataku. Gdy już miałem wystartować pierwsze promienie słońca ''wpadły'' mi do oczy i musiałem poczekać, aż słońce przejdzie dalej. Gdy w końcu słońce przestało oświetlać mój pysk spojrzałem w stronę jelenia i stawiłem się. Gdy przyszedł odpowiedni moment wystrzeliłem na niego. Pech chciał, że w tym samym momencie, jakiś inny wilk też chciał go sobie upolować. Wyglądało to tak, że ten drugi i ja zderzyliśmy się głowami. Oboje upadliśmy na ziemię. Przez to całe zamieszanie jeleń uciekł i znikł mi z horyzontu.
- No pięknie - mruknąłem wstając
- Nie wiedziałam, że też na niego polujesz... Myślałam, że tak wcześnie, nikt nie będzie chciał polować... - z jej pyska wylewał się potok słów
- Dobra... Spokojnie, znajdę sobie innego - powiedziałem
- Ok... Tak w ogóle jestem Talia i jestem alfą watahy samotnego wilka -
- Zack... Należę do tej watahy -
- Fajnie... -
I nastała niezręczna cisza, którą postanowiłem przerwać.
- To ja może pójdę poszukać sobie inne śniadanie - powiedziałem i odwróciłem się

Talia?

Od Zacka do Lucy

Wędrowałem leśną ścieżką. Tak... Śpiew ptaków i delikatny szum strumienia, to zawsze mnie uspokaja... Jeszcze jeden podmuch wiatru i znowu odzyskuję chęć do życia. Idę dalej rozkoszując się urokiem lasu. Wyczułem zapach wody. Szedłem w jej kierunku. Gdy dotarłem nad strumień zauważyłem siedzącą niedaleko waderę. Tak normalnie to rozmowy bym nie zaczął, ale jak na złość zaczął padać deszcz więc podszedłem do niej.
- Hej - powiedziałem słabo
- Cześć? Chcesz coś? -
- Zaczął padać deszcz, a ja mam nie daleko jaskinię, więc pomyślałem, że może chciałabyś się schronić... aaaa...znaczy.... no... wiesz o co mi chodzi -
- Tak, wiem o co mi chodzi. I chętnie pójdę się schronić. Na moje oko to za chwilkę będzie tu straszna ulewa -
Po chwili doszliśmy do mojej jaskini. Wszedłem pierwszy. Przed nami rozciągnął się długi korytarz. Skręcaliśmy co jakiś czas, w prawo, lub lewo, a czasami szliśmy prosto. W końcu doszliśmy do mojej groty. Zapaliłem pochodnie.
- No to jesteśmy u mnie - powiedziałem siadając
- Mrocznie tu... -
- Wiem... Jak chcesz przejdziemy do jaśniejszej groty -
- Chętnie - na jej pysku pojawił się uśmiech
Przeszliśmy krótki odcinek i doszliśmy do groty z dużymi otworami, przez które wpadały resztki słońca, które zostały po burzy.
- Zapomniałem się przedstawić. Jestem Zack - powiedziałem siadając przy jednym z ''okien''.
 
Lucy? 

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Metthinaniis
Pseudonim----Met
Wiek----10lat
Płeć----Basior

Nowy członek watahy!!!!!


Imię----Zack (czyt. Zak)
Pseudonim----Karo
Wiek----4 lata
Płeć----Basior

poniedziałek, 18 lipca 2016

Zaginiony wilk!



Kate, Postać, Z, Bajki, Zakochany, Wilczek
Imię----Kate
Pseudonim----Lajla
Wiek----5lat
Płeć----Wadera

niedziela, 17 lipca 2016

Od Jacoba

Byłem bardzo zdenerwowany tym co mnie czekało. Bardzo żałowałem tego jak traktowałem Lucy i watahę. Postanowiłem to odmienić. Nie tylko to, ale i swoje życie. Być kimś takim jak Nala, dobrym i uprzejmym, ale nie za bardzo mi to wychodziło... Pierwsze co chciałem zrobić po powrocie do watahy to przeprosić Lucy. Ona nic nie zrobiła złego. Zdenerwowany wpadłem na nią i zacząłem ją przepraszać z całych sił. Ona dopiero co wstawała z ziemi, gdy ja już dawno byłem na nogach...
- Przepraszam cię nie tylko za to, że na ciebie wpadłem, ale za to że byłem dla ciebie i watahy podły...


Lucy?

Od Nali

Nala i Jacob

Po długiej wędrówce, mojej i Jacoba wreszcie wróciliśmy do watahy. Jednak było tam inaczej. Wataha była odmieniona, były konkursy, a wilki ze sobą rozmawiały. Był porządek i harmonia, nikt się nie kłócił, bardzo nam się to podobało.
Patrzyliśmy na to z niedowierzeniem.
- TU JEST CUDOWNIE! - wykrzyknęłam. Jacobowi też się to podobało.
Czuliśmy się tu wolno, tak bezproblemowo, jednak po takiej wędrówce byliśmy mega głodni, więc poszliśmy coś zjeść. Polowaliśmy dzisiaj na karibu. Po udanym polowaniu odwiedziliśmy alfę. Jacob chciał aby oprowadziła go po niej i grzecznie ją przeprosił...

wtorek, 12 lipca 2016

Od Talli

Zanim zacznę chciała bym przeprosić was/ciebie to opowiadanie powinno już dawno tu się znajdować ale nie miałam pomysłu jak to napisać. Jednak już wiem i wam przedstawię.
(Jakby ktoś nie wiedział o co chodzi To proszę link Opowiadanie od Tali 1)
Zaczynajmy....


Podążając powoli leśną ścieżką czułam jak zapada noc. Nagle ptaki poderwały się i zaczęły lecieć w stronę końca lasu. Na jednym z drzew siedziała biała sowa.
-Uciekaj z tond, puki możesz...-Powiedziała, a następnie zerwała się by podążyć za resztą. Nie posłuchałam jej, wolałam iść powoli. CZY JA NAPRAWDĘ NIE MOGĘ NIGDY SŁUCHAĆ! Nagle ścieżka zaczęła się wydłużać, a las przyćmił mrok.
-Zaczynam się bać...-Powiedziałam cicho do siebie, a wokół mnie nie było żywego ducha- Nigdy nie widziałam aż tak mrocznego miejsca- Żałuję że nie posłuchałam tamtej sowy.
Biegnąc nie szybciej niż wolny trucht, zdałam sobie sprawę iż nie mogę przyspieszyć. Albo tylko mnie się to zdaję albo ten las jest jakiś dziwny. Nagle za mną usłyszałam kroki, odwróciłam się by zobaczyć kto za mną idzie lecz nikogo tam nie było. Wyjęłam małą latarkę znalezioną już dawno prze ze mnie. Trzymając ją w pysku znów tam spojrzałam lecz dalej nie widziałam nic oprócz drzew. Ruszyłam dalej, jednak znów usłyszałam kroki. Próbowałam powiedzieć ,,Kto tam jest?'' ale nie było proste mówić z latarką w pysku. Nastała grobowa cisza. Patrzyłam się za siebie i nic. Gwałtownie odwróciłam głowę, a przede mną stało dziwne czarne monstrum! Krzyknęłam i odsunęłam się do tyłu lecz zderzyłam się z drugim monstrum! Byłam otoczona! Latarka wypadła mi z pyska i uderzająco ziemie! Zgasła! Nic nie widziałam! Nagle poczułam silne drapnięcie w pysk! Już wiedziałam, że nie mają dobrych zamiarów. Nagle drapnięć było więcej. Ugięłam się pod falą bólu. Próbowałam się bronić ale oni byli jak duchy, moja łapa przechodziła przez nich jak przez parę. Czułam jak krew cieknie z mych ran. Zemdlałam już nie wiem, czy z braku dużej ilości krwi, czy może z ich nacisku. Dalej już nic nie pamiętam...
Ciąg dalszy nastąpi...

poniedziałek, 11 lipca 2016

Odejście...

Szept i Entei odchodzą z tej watahy. Miło nam było ich poznać. Przeżyliśmy razem tyle wspaniałych chwil i oby droga im sprzyjała!!!

środa, 6 lipca 2016

Odejście...

Frost Hunter i Excalibur odchodzą z tej watahy. Miło nam było ich poznać. Przeżyliśmy razem tyle wspaniałych chwil i oby droga im sprzyjała!!!

wtorek, 5 lipca 2016

Od Septa do Alqalb


 Pewnego burzliwego dnia postanowiłem iść na polowanie. Nie byłem głodny, po prostu chciałem coś zabić, szukałem rozrywki. Poszedłem więc w stronę wodopoju. Wyczułem coś, moje tętno przyśpieszyło a instynkt zabójcy się obudził. Tak to był młody niedźwiedź. Zaczęły się łowy.
Zbliżyłem się po cichu tak blisko jak tylko się da. Nie mogłem się już doczekać kiedy poczuje smak jego krwi. Wiedziałem, że nie jest to dobry pomysł bo mogę zginąć, ale chęć zemsty była zbyt silna, musiałem pomścić ojca. Rzuciłem się na szyje bezbronnego małego niedźwiedzia, jednym szybkim ruchem pozbawiłem go wielu litrów krwi, ale dla mnie to było za mało. Złapałem szczęką zwłoki niedźwiadka i zacząłem szarpać, po chwili jego zwłoki były rozrzucone na prawo i lewo, ale mi wciąż było mało. Chciałem dorwać jego matkę. Chciałem żeby jego rodzicielka jak najszybciej przyszła zobaczyła syna i cierpiała, a następnie chciałem zabić ją. Schowałem się więc w najgęstszych krzakach jakie były i czekałem.
Po kilku chwilach nadszedł dorosły niedźwiedź, miał w pysku kilka ryb.
-pewnie chciał nakarmić swoje martwe dziecko hahaha.- pomyślałem z radością na twarzy.
Kiedy samica się zbliżyła była przerażona, rozglądała się w poszukiwaniu reszty swojego kochanego synka. Usiadła i zaczęła płakać, miałem niewyobrażalną satysfakcję. Niedźwiedzica usiadła a ja przygotowywałem się do kolejnego morderstwa z uśmiechem na pysku. Znów się skradałem, starałem się zajść od pleców, wiedziałem że jeden zły ruch i po mnie, ale nie mogłem zrezygnować, nie teraz, musiałem to zrobić dla mojego ojca.
Byłem już blisko, już czułem smak zwycięstwa, rzuciłem się na matkę i jej też przegryzłem tętnice, jednak to nie był koniec, zdołała jeszcze raz zawyć a w lesie było już widać sylwetkę potężnego niedźwiedzia, tak, to był morderca mojego ojca, Jego też chciałem zabić, ale wiedziałem, że mi się nie uda. Postanowiłem uciekać, biegłem przed siebie najszybciej jak umiałem. Po krótkim czasie dobiegłem do krawędzi urwiska, samiec był tuż za mną, nie mogłem skoczyć to by było samobójstwo.
-No nic muszę z nim walczyć.- Pomyślałem i ruszyłem do ataku. Moje wysiłki zdały się na nic, niedźwiedź nawet nie drgnął. Ponownie ruszyłem do akcji lecz tym razem ucierpiałem ja, zostałem uderzony i spadłem z urwiska, na moje szczęście spadłem na skalną półkę, niedźwiedź na mnie spojrzał i poszedł, nie miałem jak się wydostać. Byłem w pułapce i dalej chciałem zabić misia.
Postanowiłem głośno zawyć, liczyłem na to, że przybędzie ktoś mi z pomocą. Nie myliłem się. Po kilku chwilach zjawiła się Alqalb.
-Co się stało?- zapytała.
-Miałem walkę z niedźwiedziem.- Odpowiedziałem z uśmiechem. -Szybko pomóż mi się wydostać.- Dodałem.
-Poczekaj zaraz coś wymyślę. - Powiedziałą Alqalb i odeszła.
Nie musiałem czekać długo. Zjawiła się w mgnieniu oka z kijem w pysku.
-Podam Ci go!- Krzyknęła.
Skierowała kij w moją stronę, mocno go złapałem szczęką, a ona zaczęła mnie wyciągać. Kiedy się jej już udało poszedłem w stronę lasu.
-Dokąd teraz idziesz?- zapytała.
-Mam do wyrównania rachunki z pewnym miśkiem.- odpowiedziałem i pobiegłem.
Niedźwiedź siedział przy swojej martwej rodzinie, znów byłem z siebie bardzo dumny. Miałem przystępować do kolejnego ataku kiedy dołączyła do mnie ponownie Alqalb.
-Nawet nie podziękowałeś!- Krzyknęła na mnie.
-Ciii... Bo nas usłyszy- odpowiedziałem szeptem.
-Nie zostawię Cię z tym sama.
-Dobrze, dobrze już chodźmy.

(Alqalb ? )